نقش ميانجي احساس شادكامي و اخلاق‌حرفه‌اي در رابطه بين رهبري‌كوانتومي با سلامت‌سازماني و كيفيت زندگي‌كاري در دانشگاه علوم پزشكي ارتش جمهوري اسلامي ايران

زمينه و اهداف: با دستكاري برخي از متغيرها از جمله سبك رهبري، مي‌توان جو سازمان را دگرگون نمود و شادي و اخلاق و در پي آن ارتقاي كيفيت زندگي‌كاري و سلامت اداري را فراهم نمود. لذا هدف پژوهش حاضر بررسي نقش ميانجي احساس‌شادكامي و اخلاق‌حرفه‌اي در رابطه بين رهبري‌كوانتومي با سلامت‌سازماني و كيفيت زندگي‌كاري بود. روش بررسي: روش پژوهش توصيفي – همبستگي بود. با استفاده از جدول مورگان 132 نفر از اعضاي هيأت علمي دانشگاه به شيوه نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي انتخاب گرديدند. ابزار گردآوري داده‌ها پرسشنامه‌هاي استاندارد رهبري كوانتومي (QLQ)، سلامت سازماني (OHI)، كيفيت زندگي‌كاري (QWL)، احساس شادكامي (OHQ) و اخلاق حرفه‌اي بود. جهت تحليل داده‌ها از الگوي معادلات ساختاري و نرم افزارهاي SPSS و Smart PLS استفاده شد. يافته‌ها: نتايج كلي بيانگر اين بود كه بين رهبري كوانتومي و سلامت سازماني (0/24) و كيفيت زندگي‌كاري (0/55) با ميانجي‌گري اخلاق حرفه‌اي رابطه مثبت و معني‌دار وجود داشت. در نهايت رابطه بين رهبري كوانتومي و سلامت سازماني (0/49) و كيفيت زندگي‌كاري (0/32) با ميانجي‌گري احساس شادكامي رابطه مثبت و معني‌دار بود. نتيجه‌گيري: با وجود رابطه مثبت و معني‌دار بين متغيرهاي پژوهش، پيشنهاد مي شود اصول رهبري كوانتومي به مديران و سرپرستان دانشگاه در تمام رده هاي مديريتي، آموزش داده شود.