مقايسه اثربخشي گروه درماني هيجان مدار و وجودي بر ابعاد سازگاري قربانيان آزار جنسي كودكي شهر اصفهان

زمينه و اهداف: با توجه به شواهد موجود در خصوص پيامدهاي ناشي از آزارهاي جنسي  ضروريست كه اقدامات درماني مناسب و مؤثري براي قربانيان فراهم گردد. هدف از انجام اين پژوهش بررسي و مقايسه اثربخشي گروه درماني هيجان مدار و وجودي بر سازگاري قربانيان آزار جنسي كودكي شهر اصفهان بود. روش بررسي: روش انجام اين پژوهش، طرح آزمايشي پيش آزمون- پس آزمون- پيگيري با گروه گواه بود كه تعداد 45 نفر با سابقه قرباني شدن توسط هرگونه آزار جنسي در كودكي مراجعه كننده به مراكز روانشناسي شهر اصفهان بر اساس نمونه‌گيري هدفمند انتخاب شدند و در سه گروه 15 نفري (دو گروه آزمايشي و يك گروه گواه) به صورت تصادفي قرار گرفته شدند. يك گروه آزمايشي به وسيله گروه درماني هيجان‌مدار و ديگري با گروه درماني وجودي مورد مداخله قرار گرفتند و پس از اتمام روال مداخله درماني با گروه گواه مقايسه شدند. همچنين، با گذشت مدت زمان 3 ماه، گروه‌ها مورد پيگيري قرار گرفتند. يافته‌ها: با توجه به نتايج به دست آمده مي‌‌توان گفت كه گروه درماني وجودي و هيجان مدار به طور مؤثري سبب افزايش سازگاري در خانه (eta=0.142 ،F=3.480 ،p=0.021 ،p=0.037) و سازگاري بهداشتي (eta=0.133 ،F=3.230 ،p=0.050 ،p=0.023) در قربانيان آزار جنسي كودكي شهر اصفهان شده است. همچنين نتايج نشان داد كه از بين دو شيوه درماني تنها درمان وجودي توانسته بر نمره كل سازگاري قربانيان آزار جنسي كودكي تأثير معناداري داشته باشد (eta=0.141 ،F=3.620 ،p=0.048) و درمان هيجان مدار نتوانسته چنين تأثيري را داشته باشد. نتيجه‌گيري: بر اساس يافته‌هاي به دست آمده پيشنهاد مي‌‌شود كه قربانيان آزار جنسي جهت بهبود در سازگاري با يكي از درمان هاي هيجان‌مدار و يا وجودي تحت مداخله قرار گيرند.