بررسي تطبيقي الهيات عملي در اسلام و مسيحيت با تكيه بر انديشه‌هاي آيت الله جوادي آملي

اديان الهي به دنبال راهنمايي پيروان خود،جهت تعالي زندگي دنيوي و اخروي و دست‌يافتن آنان به حياتي ارزشمند و كارآمد مي‌باشند.در سنت مسيحيت،الهيات عملي در پي مواجهه با مسائل روزمره زندگي آدميان با رويكرد الهياتي است تا از اين رهگذر به الهيات تحول‌آفرين دست يابد.از سوي ديگر اسلام با توجه به ويژگي‌هاي خاص خود،همواره در ابعاد اجتماعي،سياسي،فرهنگي،اقتصادي و...توصيه‌ها و دستورالعمل‌هايي داشته‌است؛اما اين ظهور اجتماعي دين، دچار فراز و نشيب‌هايي در طول تاريخ شده است.هدف از اين نوشتار مقايسه الهيات عملي در مسيحيت و اسلام با تكيه بر انديشه‌هاي آيت‌الله جوادي آملي است.روش تحقيق، توصيفي–تحليلي است. در ميان آثار آيت‌الله جوادي آملي مي‌توان گفت كه كتاب مفاتيح‌الحيات به بهترين نحو ممكن نماينده الهيات عملي اسلامي است؛چراكه اولاً اين كتاب آيينه حق‌محوري در تدبير نظام اجتماعي با سه عنصر جهان‌داني، جهان‌داري و جهان‌آرايي است؛ثانياً موضوعات مورد بحث در اين كتاب به نحويي است كه از يك‌سو اشاره به معضلات زندگي بشر معاصر دارد و از سوي ديگر به تمامي شبكه زندگي انسان توسعه يافته است و شامل تبيين و تحليل چگونگي تعامل انسان با خود،با همنوعان،با نظام سياسي-اجتماعي حاكم،با حيوانات و در نهايت با محيط زيست مي‌باشد.با بازخواني كتاب مفاتيح‌الحيات از منظر الهيات عملي مي‌توان به الهياتي تحول‌آفرين دست يافت كه قدرت توليد راهبرد، برنامه، فرآيند و حتي محصول را دارد.يافته‌هاي پژوهش حاكي از آن است كه مولفه‌هاي الهيات عملي اسلامي از منظر آيت‌الله جوادي آملي، ابتناء بر زندگي توحيدي، جهان‌شمولي و جاودانگي، مشاهده حيات همه مراتب موجودات و در نهايت هماهنگي ميان عقل و نقل در الهيات عملي اسلامي است.