وجه نمادين رنگ ها در جريان شعر سوسياليستي افغانستان

نمادها در تصويرآفريني و انتقال مفاهيم شعري نقشي ويژه دارند. رنگ‌ها نيز در شعر گاه براي بيان احساسات و عواطفي همچون خشم، ترس، عشق و... وجهي نمادين مي‌يابند. شاعران، در معناآفريني گاه رنگ‌ها را در معناي واقعي و براي بيان زيبايي‌هاي حسي به‌كار مي‌گيرند و گاه، نظر به وجه نمادين آنها، مفاهيم انتزاعي را ترسيم مي‌كنند. در جريان شعر سوسياليستي افغانستان نيز شاعران، با نگاهي عميق به پديده‌هاي هستي و آگاهي از مفاهيم متنوع و نمادين رنگ‌ها، در بيان آرمان‌ها و خواسته‌هاي خويش از رنگ‌هاي مختلف بهره برده‌اند. در پژوهش حاضر، تلاش شده تا به روش توصيفي ـ تحليلي جايگاه نمادين رنگ در جريان شعر سوسياليستي افغانستان واكاوي شود. نتايج نشان مي‌دهد كاربرد نمادين رنگ‌ها در اين جريان شعري برجسته است؛ چنانكه رنگ سرخ نماد بارز آزادي و انديشه كمونيستي و سياه نماد خفقان و استبداد حاكم بر جامعه است و شاعران اين جريان راه برون‌رفت از نماد سياه را در رنگ سرخ جسته‌اند. رنگ سفيد نيز در اين جريان شعري نماد بارز صلح و پيروزي است. رنگ‌هاي ديگر همچون سبز، آبي و زرد نيز كه در زمره‌ رنگ‌هاي اصلي بيشترين بسامد را دارند در كنار ساير رنگ‌ها، از عناصر مهم نمادآفريني در جريان شعر سوسياليستي به‌شمار مي‌روند.