تأثير اصلاحات اكبرشاه گوركاني بر نوانديشي ديني شاه ولي‌الله دهلوي بر طبق الگوي ديالكتيك تاريخي هگل

اصلاحات اكبرشاه در اواخر قرن دهم ه.ق در هند مسأله اي حائز اهميت است. اين اصلاحات با مخالفت علماي مذهبي مسلمان مواجه شد. برآيند اين مخالفت ها در دوران سلطنت اورنگ زيب منجر به حاكم شدن جريان علماي محافظه كار بر ضد اصلاحات ديني اكبرشاه شد. پيامد اين وضعيت بروز نشانه‌هاي انحطاط در ميان جوامع مسلمان هند بود. در چنين شرايطي بود كه شاه ولي الله دهلوي در پي كشف دلايل انحطاط با نگاهي از درون متون ديني به رهيافتي نوگرايانه از سنت اسلامي دست زد. اين پژوهش درصدد است با استفاده از روش تحقيق تاريخ و كاربست نظريه ديالكتيك هگل با تكيه بر منابع تاريخي و آثار ولي الله به بررسي تأثير  اصلاحات اكبرشاه گوركاني بر نوانديشي ديني ولي الله دهلوي بپردازد. يافته هاي پژوهش نشان مي دهد كه اصلاحات اكبرشاه را مي­توان به عنوان برنهاد (تز)، مخالفت علماي مسلمان با آن را به عنوان برابرنهاد (آنتي‌تز) و درنهايت نوگرايي ولي الله به عنوان هم نهاد (سنتز) تبيين كرد.