حق سقط جنين براي زنان از ديدگاه اخلاق اسلامي

هدف پژوهش حاضر بررسي حق سقط جنين براي زنان در اخلاق اسلامي مي‌باشد. جامعه پژوهش كليه متون و منابع مكتوب اخلاق اسلامي مي‌باشد. نمونه پژوهش مطالب مرتبط با حق سقط جنين براي زنان در اخلاق اسلامي بود. روش پژوهش توصيفي تحليلي است. داده‌ها به صورت تحليل محتوا انجام شد. نتايج نشان داد كه دو استدلال عمده در مورد سقط جنين ارادي، در بين متفكرين غيرمسلمان وجود دارد؛ يكي استدلال بر تملك مادر بر بدن خود براي سقط جنين و ديگري شخصانيت جنين. با توجه به ديدگاه اخلاق اسلامي در خصوص سقط جنين مشخص شد كه استدلال بر تملك مادر بر بدن خود براي سقط جنين تا اندازه‌اي درست است؛ به اين معنا كه مادر در صورت متضرر شدن در برخي موارد مي‌تواند اقدام به سقط كند. هم‌چنين معيار شخصانيت اجمالاً از ديدگاه اخلاق اسلامي مورد قبول واقع شده است؛ و در اين زمينه شارع مقدس مبنايي مطرح مي‌كند كه فصل الخطاب و در حقيقت دليلي نقلي و تعبدي است. از اين منظر، جنين پيش از چهارماهگي شخص محسوب نمي‌شود. اين ديدگاه در خصوص شخصانيت جنين را مي‌توان شخصانيت اسلامي نام نهاد كه با آن‌چه دانشمندان علوم تجربي مي‌گويند متفاوت است. در آموزه‌هاي اسلامي سقط جنين به صورت اختياري و ارادي كه به مرگ جنين منتهي شود، مشروع نيست مگر در جايي كه جان مادر در خطر است و يا اين‌كه روح در جنين دميده نشده و وجود آن براي مادر ضرر غيرمتعارف و قابل‌ملاحظه‌اي داشته باشد.