جايگاه زن و خانواده در سروده‌هاي سنايي و ابوالعلاء معري

هدف پژوهش حاضر بررسي جايگاه زن و خانواده در سروده‌هاي سنايي و ابوالعلاء معري مي‌باشد. جامعه پژوهش شامل ديوان اشعار سنايي و ابوالعلامعري است. نمونه پژوهش، ابيات گزينش‌شده از سروده‌هاي سنايي و ابوالعلا معري بود كه بر مبناي نوع نگاه مثبت و منفي آنان نسبت به جايگاه زن و خانواده انتخاب شدند. روش اين پژوهش توصيفي – تحليلي است. براي تحليل و مقايسه نگاه دو شاعر به موضوع، نمونه‌هايي از سروده‌هاي دو شاعر مطرح و مورد تحليل و بررسي قرار گرفت. نتايج نشان‌داد كه سنايي و ابوالعلاء معري دو شاعر نامي در ادب فارسي و عربي بودند كه بيشتر از بقيه به تبيين و تحليل جايگاه زن پرداخته‌اند. درعين‌حال، موارد همسان در جهان‌بيني آن‌ها نسبت به زن و بنيان خانواده و هم‌چنين، وجوه افتراق و تفاوت نيز در انديشه‌ آنان كم نيست. طبق انديشه‌هاي سنايي، گاهي اشعار اجتماعي در باب زن و خانواده تابع احساسات بود. در مقابل انديشه‌ معري در باب زن و خانواده نه‌تنها ناشي از احساسات زودگذر نيست بلكه متأثر از يك نوع يأس و بدبيني عميق فلسفي است كه طي ساليان متمادي در درون او پرورده شده‌است. نكته ديگر اين است كه بسياري از اظهارنظرها و بينش‌هاي معري و سنايي نسبت به زن متأثر از اجتماع و شرايط اجتماعي روزگار آن‌ها است و اين در مورد سنايي بيشتر صدق مي‌كند. ‌به عبارتي بسياري از باورها و عقايد عامه‌ مردم جامعه در باب زن و خانواده در ذهن و زبان اين دو شاعر نيز مؤثر افتاده است.