طراحي و تببين مدل تحول ديجيتال سازمان هاي پروژه محور صنايع نفت و گاز ايران

درعصر انقلاب صنعتي چهارم، فناوري هاي ديجيتال باعث تحول بنيادين در كسب وكارها شده است و هيچ كسب و كاري از اين قاعده مستثني نيست. با توجه به نقش حياتي سازمان هاي پروژه محور صنايع نفت و گاز ايران در اقتصاد كشور، هدف اين پژوهش طراحي و تببين مدل تحول ديجيتال براي اين سازمان ها بوده است.  پژوهش حاضر، يك پژوهش كاربردي با رويكرد اكتشافي آميخته است. در بخش كيفي، گردآوري داده ها از طريق مصاحبه عميق، تحليل داده ها با استفاده از نظريه پردازي داده بنياد و غربال گري مولفه ها با استفاده از فن دلفي فازي صورت گرفت. در بخش كمي، جهت طراحي مدل از فن مدل سازي ساختاري تفسيري و جهت اعتبارسنجي مدل پيشنهادي ازمدل يابي معادلات ساختاري_پي ال اس استفاده گرديد. مدل تحول ديجيتال سازمان هاي پروژه محور صنايع نفت و گاز ايران، يك فرآيند سيستمي داراي 9 وجه و 53 عامل تاثيرگذار/تاثيرپذير است. دراين فرآيند، عوامل پيشران موجب تصميمات راهبردي سازمان جهت بكارگيري نوآورانه فناوري ديجيتال و همزمان با آن ايجاد تغييرات ساختاري و رفتاري در سازمان مي شود. تحول ديجيتال در اين سازمان ها، باعث ايجاد تغييرات بنيادين در نقاط اهرمي فرآيندهاي عملياتي، خدمات و محصولات پروژه، تجربه ذينفعان پروژه، روابط سازماني، مديريت داده ها و دانش پروژه ها و مديريت منابع و دارايي هاي فيزيكي شده و مي تواند موجب بهبود عملكرد پروژه ها، بهبود ارتباطات تيم پروژه، افزايش قابليت اطمينان، افزايش رضايت كارفرمايان، افزايش ايمني كار و حفاظت از محيط زيست شود، باوجود افزايش پيچيدگي سازمان، تحول ديجيتال از طريق كاهش هزينه باعث بهبود بهره وري، تمايز راهبردي و ايجاد مزيت رقابتي در سازمان خواهد شد.