بررسي نقش مديريت دانش بر انگيزه ورود به اتحادهاي راهبردي فناورانه بين‌المللي

امروزه مديريت دانش تبديل به يكي از مقوله‌هاي مهم و قابل توجه در كشورهاي در حال توسعه شده است. صنعت نفت از صنايع مهم در كشور ما مي‌باشد كه نقش انتقال دانش در همه امور آن داراي اهميت بوده است و مي‌تواند با استفاده از اتحاد استراتژيك، تلاش‌هاي خود را در امر خلق دانش، كسب دانش، تسهيم دانش و به‌كارگيري دانش تكميل نمايد؛ بنابراين در اين پژوهش تلاش شده است تا نقش مديريت دانش را به عنوان انگيزه‌اي براي ورود به اتحاد استراتژيك فناورانه مورد بررسي قرار دهد. در اين پژوهش، پس از مطالعه ادبيات مربوط و با استفاده از روش كتابخانه‌اي به بررسي اوليه موضوع مورد نظر پرداخته شده است؛ پس از آن با استفاده از رويكرد كيفي و مصاحبه با خبرگان، به استخراج مفاهيم و مقوله‌هاي اثرگذار بر مديريت دانش به عنوان انگيزه ورود به اتحادها پرداخته شده است. يكي از مقوله‌هاي مهم در اين رابطه، خلق دانش مي‌باشد كه از مفاهيم تشخيص دانش و ايجاد دانش منجر شده است. مقوله ديگر شناسايي شده، كسب دانش مي‌باشد كه از مفاهيم جمع آوري دانش و سازماندهي دانش به دست آمده است. سومين مقوله شناسايي شده در راستاي مديريت دانش، تسهيم دانش است كه دربرگيرنده مفاهيم نشر دانش و سازگار نمودن دانش مي‌باشد. در نهايت، به‌كارگيري دانش كه از مفهوم استفاده از دانش به دست آمده است.