تبيين جامعه شناختي كارآفريني و عوامل مؤثر بر آن (مورد مطالعه: روستاهاي بخش بهار همدان)

كارآفريني به‌عنوان يك مداخله توسعه استراتژيك در نظر گرفته مي‌شود كه مي‌تواند در سرعت‌بخشيدن به توسعه نقش مهمي را ايفا نمايد. در همين راستا كارآفريني روستايي كه يك مفهوم پويا بوده به‌طوركلي به‌عنوان «كارآفريني در سطح روستا كه مي‌تواند در زمينه‌هاي مختلف از جمله تجارت، صنعت، كشاورزي رخ دهد و به‌عنوان يك عامل قوي براي توسعه اقتصادي عمل كند» تعريف مي‌شود. هدف از انجام اين تحقيق زمينه سازي جهت گسترش كارآفريني و تبيين جامعه شناختي از عوامل مؤثر بر اين امر است. براي دستيابي به اين هدف از نظريه ساخت يابي گيدنز بهره گرفته شد. بر اساس اين نظريه ظهور فرصت‌ها يا خطرات درون فضا از دريچه نظري ساختار و علم پيچيده مورد بررسي قرار مي گيرد و به طور خاص، برخورد و ملاقات فرصت‌ها با كارآفرينان از اين منظر موردبحث قرار مي‌دهد. برانگيختگي انرژي كارآفريني از پيوند افراد و فرصت‌ها سرچشمه مي‌گيرد. از اين رو  بررسي اين موضوع در بخش بهار همدان با توجه به ظرفيت هاي موجود در منطقه امري ضروري است. بنابراين در پژوهش كاربردي و توصيفي- تحليلي حاضر از روش پيمايش بهره گرفته شد و ابزار گردآوري داده ها نيز پرسش‌نامه محقق ساخته است. جامعه آماري اين پژوهش را ساكنين روستاهاي بخش بهار همدان تشكيل مي دهند كه ازاين‌بين تعداد 450 خانوار به‌عنوان حجم نمونه از طريق نمونه گيري خوشه اي چندمرحله‌اي جهت مصاحبه انتخاب شدند. نتايج اين تحقيق بيانگر آن بود كه زمينه هاي توسعه كارآفريني در روستاهاي اين بخش بالا بوده و اين روستاها پتانسيل لازم جهت توسعه كارآفريني را دارند. همچنين نتايج اين پژوهش بيانگر آن بود كه بين امنيت اقتصادي، امنيت اجتماعي، اعتماد اجتماعي و اميد به آينده با كارآفريني رابطه مستقيم و مثبت وجود دارد. همچنين از ديگر نتايج اين تحقيق مي توان به تبيين 0.215 متغيرهاي مذكور بر كارآفريني اشاره كرد.