مقايسه اثربخشي درمان حساسيت زدايي با حركت چشم و پردازش مجدد و درمان شمارش پيشرونده بر اضطراب، استرس و افسردگي بيماران عمل جراحي باي پس عروق كرونر

هدف مطالعه حاضر مقايسه اثربخشي دو روش درمان حساسيت زدايي با حركت چشم و پردازش مجدد و شمارش پيشرونده بر اضطراب، استرس و افسردگي بيماران جراحي باي پس عروق كرونر بود. طرح پژوهشي نيمه تجربي و از نوع پيش آزمون، پس آزمون و پيگيري با گروه كنترل بود. جامعه آماري شامل كليه بيماران جراحي باي پس عروق كرونر مراجعه كننده به كلينيك بازتواني مركز قلب تهران بود، كه نمونه اي به تعداد 36 نفر از طريق نمونه گيري در دسترس انتخاب و در گروههاي آزمايش و كنترل قرار گرفتند. در گروه هاي آزمايشي، هر بيمار در 6 جلسه 45 دقيقه اي به صورت انفرادي تحت درمان قرار گرفت و در گروه كنترل هيچ مداخله اي صورت نگرفت. هر سه گروه مقياس تجديد نظر شده تاثير رويداد (ويس و مارمار، 1997) و مقياس 21 سوالي افسردگي، اضطراب و استرس (لاويباند و لاويباند، 1995) را در قبل و بعد از مداخله و در پيگيري تكميل نمودند. داده ها با استفاده از تحليل كوواريانس چند متغيري تحليل شد. نتايج مقايسه هاي زوجي بين گروه ها هم در مرحله پس آزمون و هم در مرحله پيگيري نشانگر تفاوت معنادار بين گروه درمان حساسيت زدايي با حركت چشم و پردازش مجدد و گروه كنترل، و گروه شمارش پيشرونده و گروه كنترل در متغيرهاي افسردگي (فقط در مرحله پيگيري) و استرس (در هر دو مرحله پس آزمون و پيگيري) بود و اين تفاوت بين گروه ها در متغير اضطراب مشاهده نشد. همچنين نتايج هيچ گونه تفاوت معناداري بين دو گروه آزمايش نشان نداد ( P 0/01). بنابراين، روش درمان حساسيت زدايي با حركت چشم و پردازش مجدد و روش شمارش پيشرونده در كاهش افسردگي و استرس در بيماران جراحي باي پس عروق كرونر موثر مي باشند.