معناي زندگي از مسير ذهن‌آگاهي و عمل مسئولانه: مطالعۀ پديدارشناسي بر روي دانشجويان ايراني

احساس معنا در زندگي تجربه اي است كه ره يافتن به آن براي انسان پر تشويش جامعۀ امروزي، امري خواستني و مطلوب قلمداد مي شود. اين امر به سبب تأثيري كه برخورداري از معنا بر رضايتمندي و شادكامي افراد دارد قابل توجه پژوهشگران حوزۀ سلامت روان قرار گرفته است. مطالعۀ حاضر با هدف بررسي پديدارشناسانۀ روش ها و سبك هايي در زندگي افراد كه منجر به تجربۀ معنا مي شود صورت گرفته است. مطالعۀ حاضر پژوهشي از نوع كيفي به روش تحليل درون مايه اي است كه با بهره گيري از مصاحبۀ نيمه ساختاريافته در 5 گروه متمركز و با مجموع تعداد 33 نفر، به بررسي تجربۀ دانشجويان ايراني در مقاطع تحصيلي و سني مختلف از احساس معنا و روش هاي دستيابي به آنها پرداخته است. راهبرد شش مرحله اي براون و كلارك (2006) براي استخراج درون مايه ها مورد استفاده قرار گرفت. نتايج اين مطالعه در قالب يك درون مايۀ سايباني «رهتوشه معنا»، دو درون مايۀ «ذهن آگاهي» و «عمل مسئولانه» و سه درون مايۀ فرعي «نگرش عامليت»، «اقدام» و «استمرار» طبقه بندي و گزارش شده است. نتايج اين مطالعه در راستاي كمك به دسترس پذير كردن تجربۀ معنا چه در قالب آموزش و چه درمان قابل استناد براي متخصّصين خواهد بود.