ارتباط صفات شخصيتي با ترس از تصوير بدني در دانشجويان دختر: نقش ميانجي ذهن آگاهي

هدف پژوهش حاضر بررسي نقش ميانجي ذهن‌آگاهي در رابطه با ويژگي‌هاي شخصيتي و ترس از تصوير بدني در ميان دانشجويان دختر بود. پژوهش حاضر از نوع مطالعات توصيفي-همبستگي از نوع تحليل مسير بود. جامعه آماري پژوهش شامل كليه دانشجويان دختر دانشگاه فردوسي مشهد بود كه در مقطع كارشناسي و كارشناسي ارشد در سال تحصيلي 1400-1399 مشغول به تحصيل بودند. نمونه آماري اين پژوهش 509 نفر بود كه به دليل شيوع كرونا و مجازي بودن دانشگاه به شيوه در دسترس انتخاب شدند. گردآوري داده‌ها عبارت بود از: پرسشنامه شخصيت هگزاكو (HEXACO_60، اشتون و لي، ۲۰۰۹)، مقياس ذهن‌آگاهي (MAAS، براون و رايان، ۲۰۰۳) و پرسشنامه ترس از تصوير بدني ليتلتون(BICI، ليتلتون و همكاران، ۲۰۰۵ ). تجزيه و تحليل داده‌هاي اين پژوهش با تحليل مسير توسط نرم‌افزار SPSS  26 و AMOS  24 انجام شد. نتايج نشان داد كه مدل به خوبي برازش شده است. يافته‌هاي پژوهش نشان داد صفات شخصيتي بر ترس از تصوير بدني در دانشجويان دختر اثر مستقيم دارد (0.001=P) و همچنين از طريق نقش ميانجي ذهن اگاهي نيز بر ترس از تصوير بدني اثر غيرمستقيم (0.001=P) دارد. در نتيجه براي افراد مبتلا‌‌ به ترس از تصوير بدني كه صفات شخصيتي وظيفه شناسي، هيجاني بودن، برونگرايي و صداقت را دارند، مداخلات ذهن‌آگاهي مفيد است.