اثربخشي ذهن‌آگاهي مثبت‌نگر بر احساس شرم دروني‌شده، اجتناب تجربه‌اي و بدتنظيمي هيجان در زنان خشونت‌ديده

پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي ذهن‌آگاهي مثبت‌نگر بر احساس شرم دروني‌شده، اجتناب تجربه‌اي و بدتنظيمي هيجان در زنان خشونت‌ديده انجام پذيرفت. پژوهش حاضر به لحاظ هدف كاربردي و از نظر ماهيت از نوع طرح‌هاي نيمه‌آزمايشي با پيش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه و مرحله پيگيري سه ماه بود. جامعه آماري پژوهش حاضر متشكل از تمامي زنان قرباني خشونت خانگي كه در سال 99-1398 عضو خانه‌هاي امن شيراز بود كه به روش هدفمند 30 نفر انتخاب و به روش تصادفي در گروه آزمايش و گواه قرار گرفتند. ابزارهاي سنجش شامل پرسشنامه بدتنظيمي هيجان گارنفسكي و همكاران (CERQ، 2001)، اجتناب تجربه‌اي باوند و همكاران (AAQII، 2011) و پرسشنامه شرم دروني‌شده كوك (ISS، 1987) بود. گروه آزمايش مداخله ذهن‌آگاهي مثبت‌نگر هافمن و همكاران (2014) در 8 جلسه 90 دقيقه‌اي هفته‌اي 2 بار دريافت كرد و گروه گواه هيچ مداخله‌اي دريافت نكرد. براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها از روش تحليل واريانس با اندازه‌گيري مكرر با نرم‌افزار spss-26 انجام شد. نتايج  تحليل واريانس يك‌طرفه  نشان داد بين نمره پس‌آزمون و پيگيري  احساس شرم دروني‌شده، اجتناب تجربه‌اي و بدتنظيمي هيجان در گروه گواه و آزمايش تفاوت معناداري وجود دارد (p 0/01). 44%حساس شرم دروني شده، 75% اجتناب تجربه‌اي و 36% بدتنظيمي هيجاني به‌وسيله درمان ذهن‌آگاهي مثبت نگر تبيين مي‌شود. درنتيجه به نظر مي‌رسد درمان ذهن‌آگاهي مثبت‌نگر بر احساس شرم دروني‌شده، اجتناب تجربه‌اي و بدتنظيمي هيجان مؤثر است.