پديدارشناسي عواطف فرزندان بزرگسال آسيب ديده از خيانت‌زناشويي والدين

خيانت زناشويي آسيبي مخرب در زندگي زوجين به شمار مي رود كه علاوه بر زن و شوهر، زندگي فرزندان را نيز تحت تاثير قرار مي دهد. اين پژوهش با هدف شناسايي تجارب عواطف فرزندان بزرگسال آسيب ديده از خيانت زناشويي والدين انجام شد. روش پژوهش حاضر كيفي از نوع  پديدارشناسي بود. جامعه اين پژوهش شامل فرزندان بزرگسال آسيب ديده از خيانت زناشويي والدين شهر تهران در سال 1400 بود. نمونه گيري به صورت هدفمند و تا مرز اشباع و نهايتاً انتخاب 10 فرزند بزرگسال ادامه يافت.  ابزار پژوهش مصاحبه هاي عميق بود. به منظور تجزيه و تحليل داده‌ها از روش تحليل مضمون كلايزي استفاده شد. تجزيه و تحليل داده‌ها منجر به شناسايي 3 مضمون گزينشي، 9 مضمون محوري و 35 مضمون باز گرديد. مضمون عواطف ناخوشايند نسبت به خيانت كننده شامل: احساس خشم، احساس بي تفاوتي، اهانت به فرزندان و شكل گيري بدبيني مي باشد. عواطف ناخوشايند نسبت به خيانت شونده شامل: احساس ضعف و نارضايتي بود و عواطف ناخوشايند نسبت به خود عبارت بود از: احساس ترس، احساس ناراحتي و احساس شرم و سرخوردگي. در مجموع نتايج اين پژوهش نشان داد كه تجربه عواطف فرزندان بزرگسال آسيب ديده از خيانت زناشويي والدين ناخوشايند و منفي بود.