نقش واسطه‌ا‌ي كمال‌گرايي ناسازگار و نشخوار فكري در رابطه بين عملكرد خانواده و رخدادهاي استرس‌زا زندگي با كيفيت خواب دانشجويان

پژوهش حاضر با هدف بررسي نقش واسطه اي كمال گرايي ناسازگار و نشخوار فكري در رابطه بين عملكرد خانواده و رخدادهاي استرس زا زندگي با كيفيت خواب دانشجويان انجام شد. روش پژوهش حاضر توصيفي و از نوع همبستگي است. جامعه آماري پژوهش شامل دانشجويان پسر دوره ي كارشناسي دانشگاه لرستان در سال 1401-1400 بود. از اين جامعه تعداد 562 نفر با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوري اطلاعات شامل داده ها ابزار سنجش خانواده (1983) FAD، مقياس پاسخ نشخواري (1991) RRS، شاخص كيفيت خواب پيتزبورگ 1989 PSQI، مقياس كمال گرايي مثبت و منفي (2007) PANPS، چك ليست خودارزيابي رخدادهاي زندگي (1997) ASLEC بود. تحليل داده ها با استفاده از مدل سازي معادلات ساختاري تحليل انجام شد. نتايج نشان داد اثر مستقيم عملكرد خانواده، كمال گرايي ناسازگار، رخدادهاي استرس زا و نشخوار فكري بر كيفيت خواب دانشجويان مثبت معنادار بود (P 0/001). همچنين، نتايج نشان داد كه نقش واسطه اي كمال گرايي ناسازگار در رابطه بين عملكرد خانواده با كيفيت خواب (P 0/01) و نقش واسطه اي نشخوار فكري در رابطه بين رخدادهاي استرس زا با كيفيت خواب (P 0/01) معنادار بود. بر اساس يافته ها مي توان نتيجه گرفت كه الگوي طراحي‌شده از برازش خوبي برخوردار است و مي توان استنباط كرد كه عملكرد خانواده، كمال گرايي، تجربه رخدادهاي استرس زا و نشخوار فكري از مؤلفه هاي مهم اثرگذار بر كيفيت خواب در بين دانشجويان هستند.