پيش بيني كيفيت زندگي سالمندان بر اساس ذهن آگاهي با ميانجي گري اضطراب مرگ

اين پژوهش با هدف پيش بيني كيفيت زندگي سالمندان بر اساس ذهن آگاهي با ميانجي گري اضطراب مرگ انجام شد. روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش حاضر، شامل تمام سالمندان منطقه 4 شهر تهرآن در سال 1399 بود كه از اين بين 371 نفر از سالمندان با روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند و  پرسشنامه ذهن آگاهي (KMQA، بير و همكاران، 2004)، اضطراب مرگ (TDAS، تمپلر، 21970) و كيفيت زندگي (WHOQOL-BREF، سازمان بهداشت جهاني، 1996) را تكميل كردند. تحليل داده ها با روش مدل سازي معادلات ساختاري نشان داد ذهن آگاهي با كيفيت زندگي ارتباط مثبت و معنادار (0/01 p) و اضطراب مرگ با كيفيت زندگي ارتباط منفي معنادار (0/01 p) و ذهن آگاهي با كيفيت زندگي از طريق اضطراب مرگ داراي ارتباط غير مستقيم و معناداري بود (0/01 p). نتايج اين پژوهش نشان داد ذهن آگاهي با ميانجي گري اضطراب مرگ، كيفيت زندگي را تبيين مي كند و مدل پژوهش از برازش مطلوبي برخوردار است. يافته هاي اين پژوهش مي تواند در بهبود كيفيت زندگي سالمندان مورد استفاده ي متخصصان حوزه هاي بهداشت و روان قرار گيرد.