اثربخشي آموزش راهبردهاي شناختي و فراشناختي يادگيري بر سرزندگي تحصيلي، درگيري تحصيلي و شايستگي‌ اجتماعي-هيجاني دانش آموزان محروم از آموزش مجازي

پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي آموزش راهبردهاي شناختي و فراشناختي يادگيري بر سرزندگي تحصيلي، درگيري تحصيلي و شايستگي اجتماعي- هيجاني دانش آموزان محروم از آموزش مجازي انجام شد. روش پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون– پس آزمون و گروه كنترل بود. جامعه آماري شامل تمامي دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوره دوم شهر تهران در نيم سال دوم تحصيلي 1399 بودند كه از بين آنها 30 نفر به روش نمونه گيري هدفمند انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و گواه (15نفر)، گمارده شدند. گروه آزمايش بسته آموزشي آموزش راهبردهاي شناختي و فراشناختي يادگيري را در 8 جلسه 90 دقيقه اي (هر هفته 2 جلسه) دريافت كردند؛ گروه گواه به مدت 2 ماه در ليست انتظار قرار گرفت. جهت جمع آوري داده ها از پرسشنامه هاي سرزندگي تحصيلي دهقاني زاده و حسين چاري (1391) (AVQ)،  درگيري تحصيلي بلومنفيلد و پاريس (2004) (SES) و شايستگي اجتماعي- هيجاني زو و جسي (2012) (SECQ)، استفاده شد. جهت تحليل داده ها از تحليل كوواريانس چندمتغيري، استفاده شد. يافته هاي پژوهش نشان داد كه با كنترل اثر پيش آزمون، بين ميانگين نمرات پس آزمون افراد گروه هاي آزمايش و گواه در متغيرهاي سرزندگي تحصيلي، درگيري تحصيلي و شايستگي اجتماعي- هيجاني، تفاوت معناداري وجود داشت (p 0/001). در مجموع، با توجه به نتايج اين پژوهش مي توان گفت كه استفاده از آموزش راهبردهاي شناختي و فراشناختي يادگيري مي تواند به عنوان مداخله اي مؤثر در جهت افزايش سرزندگي تحصيلي، درگيري تحصيلي و شايستگي اجتماعي- هيجاني دانش آموزان، مورد توجه مشاوران قرار گيرد.