مقايسه اثربخشي آموزش فرزندپروري رفتاري به مادران با آموزش مهارت‌هاي اجتماعي به كودكان بر راهبردهاي تنظيم هيجان و ابعاد خودكنترلي در دانش آموزان پايه چهارم مبتلا به اختلال نافرماني مقابله‌اي

هدف از اين پژوهش مقايسه اثربخشي آموزش فرزندپروري رفتاري به مادران با آموزش مهارت‌هاي اجتماعي به كودكان بر راهبردهاي تنظيم هيجان و ابعاد خودكنترلي دانش آموزان پايه چهارم مبتلا به اختلال نافرماني مقابله‌اي بود. پژوهش حاضر نيمه آزمايشي و طرح پيش آزمون-پس آزمون و گروه كنترل بود. جامعه آماري شامل دانش آموزان پسر پايه چهارم دبستان و مادران آنها بود كه در بازه زماني مرداد و شهريور ۱۳۹۹ به كلينيك‌هاي روان‌شناسي منطقه ۵ تهران مراجعه كرده بودند. از جامعه مذكور، ۴۵ شركت كننده با استفاده از روش نمونه گيري هدفمند انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و يك گروه گواه جايگذاري شدند. جلسات گروه‌هاي آزمايش ۱۲ جلسه ۹۰ دقيقه‌اي براي هر گروه بود. ابزارهاي اين پژوهش  شامل پرسشنامه تنظيم هيجان (ERQ) و پرسشنامۀ خودكنترلي (CPSC) بود. به منظور تحليل داده‌ها، از روش تحليل كوواريانس چندمتغيري و به منظور مقايسه زوجي از تحليل بنفروني استفاده گرديد. يافته‌ها نشان داد در هر دو گروه آزمايش ميانگين نمرات پس آزمون در راهبردهاي تنظيم هيجان سازگارانه (اندازه اثر= 0/556)، ناسازگارانه (اندازه اثر= 0/701) و ابعاد خودكنترلي (اندازه اثر= 0/633) نسبت به پيش آزمون تغيير كرده است (0/05 P)، اما تفاوت معناداري بين اين دو روش بر روي متغيرهاي پژوهش و ابعاد آنها مشاهده نشد (0/05 P). از اين يافته‌هاي مي‌توان نتيجه گرفت آموزش فرزندپروري به مادران به اندازه آموزش مهارت‌هاي اجتماعي به كودكان بر راهبردهاي تنظيم هيجان و ابعاد خودكنترلي كودكان مبتلا به اختلال نافرماني مقابله‌اي اثربخش است.