رابطه سوء رفتار هيجاني با رضايت زناشويي: نقش واسطه اي دلزدگي زناشويي در زنان و مردان شهر بندرعباس

هدف پژوهش حاضر بررسي نقش واسطه اي دلزدگي زناشويي در ارتباط بين سوء رفتار هيجاني و رضايت زناشويي بود. روش پژوهش، توصيفي-همبستگي و از نوع مدل يابي معادلات ساختاري بود. جامعه آماري شامل كليه زنان و مردان شهر بندرعباس در سال 1400- 1401بودند كه از بين آنها 350  نفر به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. براي گردآوري داده ها از پرسشنامه دلزدگي زناشويي(MBS) پاينز (١٩٩٦)، پرسشنامه تروماي دوران كودكي(CTQ) محمد خاني‌ و همكاران (٢٠٠٣) و مقياس رضايت زناشويي(EMS) اولسون(1994) استفاده شد. تحليل مدل يابي معادلات ساختاري نشان داد كه سوء‌‌‌رفتار هيجاني  و دلزدگي زناشويي هم به صورت مستقيم و هم غيرمستقيم، بر رضايت زناشويي در زنان و مردان نقش دارند (0/001). يافته‌ها نشان داد مدل پژوهش از برازش خوبي برخوردار است. نتايج اين پژوهش نشان داد كه متغير دلزدي زناشويي نقش واسطه‌اي بين سوءرفتار هيجاني و رضايت زناشويي زوجين دارد.