مقايسه اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد و درمان ذهن‌آگاهي بر پيروي از درمان در افراد مبتلا به سوء مصرف موارد مخدر

هدف پژوهش حاضر مقايسه اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد و درمان ذهن آگاهي بر پيروي از درمان در افراد مبتلا به سوء مصرف موارد مخدر بود. روش پژوهش نيمه آزمايشي ﺑﺎ ﻃﺮح ﭘﻴﺶآزﻣﻮن_ﭘﺲآزﻣﻮن و گروه ﻛﻨﺘﺮل با دوره پيگيري يك ماهه بود. جامعه آماري را افراد مبتلا به سوء مصرف موارد مخدر را شامل مي شد كه به كلينيك هاي ترك اعتياد شهر اراك در سال 1400 مراجعه كرده بودند. با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس، 60 نفر انتخاب و در گروه هاي آزمايش و گواه (هر گروه 20 نفر) به صورت تصادفي جايگذاري شدند. براي اندازه گيري متغير پژوهش از مقياس پيروي از درمان (MMAS-8) موريسكي (2008) استفاده شد. جلسات آموزشي درمان ذهن آگاهي و درمان مبتني بر پذيرش و تعهد در 8 جلسۀ 90 دقيقه‌اي به صورت هفته اي يكبار اجرا شد. براي تحليل داده ها از تحليل واريانس اندازه گيري هاي مكرر استفاده شد. نتايج نشان داد كه در مرحله پس آزمون و پيگيري ميانگين هر دو گروه آزمايش از گروه گواه به صورت معناداري بيشتر است (0/001=P). همچنين نتايج نشان داد كه گروه درمان پذيرش و تعهد در مقايسه با گروه درمان ذهن آگاهي هم در مرحله پس آزمون (0/002=P) و هم در مرحله پيگيري (0/001=P) به صورت معناداري ميانگين بيشتري كسب كرده است. نتايج نشان داد كه درمان مبتني بر پذيرش و تعهد، احتمالا درمان كارآمدتري در مقايسه با درمان ذهن آگاهي براي بهبود پيروي از درمان افراد مبتلا به سوء مصرف موارد مخدر است.