مقايسه اثربخشي روان‌درماني مثبت‌گرا و طرح‌واره‌درماني بر باورهاي غيرمنطقي و تصوير بدني در زنان متقاضي جراحي‌ زيبايي

هدف پژوهش‌ حاضر مقايسه‌اي اثربخشي روان‌درماني ‌مثبت‌گرا و طرح‌واره‌درماني بر باورهاي غيرمنطقي و تصويربدني در زنان متقاضي جراحي‌زيبايي بود. روش پژوهش حاضر نيمه‌آزمايشي با طرح پيش آزمون-پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري شامل كليه زنان متقاضي جراحي ‌‌زيبايي بود كه  در سال 1399 به مراكز جراحي‌هاي ‌زيبايي شهر بروجرد مراجعه كردند. از ميان آن ها 45 نفر به صورت در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمايشي و يك‌گروه كنترل (هر گروه 15 نفر) جايگذاري شدند. بر روي گروه اول روان‌درماني ‌مثبت گرا در 14جلسه 90 دقيقه اي و بر روي گروه دوم طرح‌واره‌درماني در 12جلسه 90 دقيقه اي به‌مدت دو ماه در محيط اسكايپ اجرا شد. شركت‌كنندگان پرسشنامه‌هاي باورهاي غيرمنطقي جونز (1968) و تصوير بدني ‌كش (2004) را قبل و بعد از مداخله‌ها تكميل كردند. براي تحليل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS-21 و روش تحليل كوواريانس چندمتغيره استفاده شد. نتايج نشان داد كه هر دو درمان روان‌درماني ‌مثبت گرا و طرح‌واره‌درماني بر روي باورهاي غيرمنطقي و تصويربدني در زنان متقاضي جراحي‌زيبايي تاثير معني‌داري داشتند (0/001 p). همچنين نتايج آزمون تعقيبي نشان داد كه بين دو گروه روان درماني‌ مثبت‌گرا و طرح‌واره‌درماني در باورهاي غيرمنطقي و تصوير بدني تفاوت معني‌داري از نظر آماري وجود ندارد (0/05 P) نتايج به‌دست آمده بر استفاده بيشتر از اين دو مداخله براي تغيير در متغيرهاي روان‌شناختي دخيل در گرايش به جراحي‌هاي زيبايي اشاره دارد.