مقايسه فراخشم، فراتحقير و فرا كنترل در زنان مبتلا به پراشتهايي رواني و پرخوري مفرط

هدف اين پژوهش مقايسه فراخشم، فراتحقير و  فرا كنترل در زنان مبتلا به پراشتهايي رواني و پرخوري مفرط بود. اين پژوهش از نوع توصيفي- علي مقايسه اي بود. جامعه آماري پژوهش شامل كليه جامعه آماري شامل كليه بيماران مبتلا به اختلال خوردن كه جهت استفاده از خدمات روان‌شناختي در سه ماه اول سال 1400 به كلينيك‌هاي روان‌شناسي و مراكز تخصصي تغذيه شهر كرج مراجعه كرده و تمايل به حضور در پژوهش را داشتند بود. روش نمونه گيري پژوهش به‌صورت در دسترس بود. كه تعداد 50 زنان مبتلا به پراشتهايي رواني و 50 زن مبتلا به پرخوري مفرط به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. داده ها با استفاده از مقياس تشخيص اختلال خوردن استيك و همكاران (2000) (EDDS) و مقياس فراهيجان ميتمانسگروبر و همكاران (2009) (MES) جمع آوري شد. داده‌هاي پژوهش به روش تحليل واريانس ( چند متغيره) مورد تجزيه‌ و تحليل قرار گرفت. نتايج نشان داد كه بين دو گروه از زنان مبتلا به پراشتهايي رواني و پرخوري مفرط در فرا تحقير، فراكنترل تفاوت معناداري وجود دارد (0/05 p). همچنين بين اين دو گروه از نظر فرا خشم تفاوت معناداري وجود ندارد (0/05 p). نتيجه گيري مي شود بين دو گروه زنان مبتلا به پراشتهايي رواني و پرخوري مفرط در مولفه هاي فراهيجان چون فراتحقير و فراكنترل تفاوت معناداري وجود دارد اما در فراخشم بين دو گروه تفاوتي ديده نشد.