رابطه بين اسنادهاي و دلزدگي زناشويي با نقش واسطه‌اي بخشش زناشويي

پژوهش حاضر با هدف ارزيابي نقش واسطه اي بخشش زناشويي در رابطه بين اسنادهاي و دلزدگي زناشويي انجام شد. روش پژوهش از نوع توصيفي- همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش شامل تمامي افراد متأهل (زن و مرد) داراي مشكلات زناشويي مراجعه‌كننده به مراكز مشاوره خانواده شهر تهران در سال 1399 بود كه از بين آنها 300 نفر (150 زن و 150 مرد) به روش نمونه‌گيري در دسترس به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه‌هاي دلزدگي زناشويي پاينز (1996) (CBM-Q)، اسناد زناشويي فينچام و برادبوري (1992) (RAQ) و بخشش زناشويي پولارد و همكاران (1998) (FFS)، استفاده شد. از آزمون معادله يابي ساختاري براي تحليل داده ها استفاده شد. يافته هاي حاصل از پژوهش نشان داد كه بيــن كليشه هاي جنسيتي و دلزدگي زناشويي رابطه مثبت و معني دار، بين دلزدگي زناشويي، اسنادهاي زناشويي و بخشش زناشويي، رابطه منفي و معناداري وجود داشت (0/01=p).  همچنين، اسنادهاي زناشويي از طريق بخشش زناشويي، نقش غيرمستقيم بر دلزدگي زناشويي داشت (0/01=p). در مجموع، مدل مفروض پژوهش برازش مناسبي داشت. با توجه به نتايج حاصل از پژوهش مي توان گفت كه بخشش زناشويي در رابطه بين دلزدگي زناشويي و اسنادهاي زناشويي، نقش واسطه اي ايفا مي كند.