مقايسه درمان حمايتي-آفلاين متمركز بر پذيرش و تعهد با گروه درماني آنلاين مبتني بر پذيرش و تعهد بر خودكارآمدي مديريت وزن افراد داراي اضافه وزن يا چاقي

هدف اين پژوهش مقايسه درمان حمايتي-آفلاين متمركز بر پذيرش و تعهد با گروه درماني آنلاين مبتني بر پذيرش و تعهد بر خودكارآمدي مديريت وزن در افراد داراي اضافه وزن يا چاقي بود. اين پژوهش از نوع نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون-پس آزمون و گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش شامل كليه افرادي بود كه در بازه زماني اسفند ۱۳۹۹ تا ارديبهشت ۱۴۰۰ طي فراخوان به تعداد ۳۸ نفر به كلينيك روان‌شناسي پذيرش و تعهد مراجعه كردند. از جامعه مذكور، تعداد ۳۰ نفر از افرادي كه داراي ملاك‌هاي ورود به پژوهش بودند، به شيوه نمونه گيري هدفمند انتخاب، و به شكل تصادفي در سه گروه ۱۰ نفره (دو گروه آزمايش و يك گروه كنترل) گمارش شدند. ابزار سنجش اين پژوهش، پرسشنامه خودكارآمدي مديريت وزن (WELSQ) بود. به منظور تحليل داده‌ها، از تحليل كوورايانس چند متغيري استفاده شد. يافته‌ها نشان داد كه در هر دو گروه آزمايش، ميانگين نمرات پس آزمون نسبت به پيش آزمون تغيير كرده بود (0/05 P). همچنين مقايسه زوجي گروه‌ها نشان داد كه در خرده مقياس خودكارآمدي هنگام فعاليت‌هاي مثبت، اثربخشي درمان حمايتي-آفلاين بيشتر از گروه درماني آنلاين بود (0/05 P). در خصوص نمره كلي مديريت وزن و ساير خرده مقياس‌ها، بين اثربخشي اين دو روش تفاوت معناداري يافت نشد (0/05 P). از اين يافته‌ها مي‌توان نتيجه گرفت چنانچه افراد مبتلا به اضافه وزن تمايلي به دريافت مداخلات حضوري نداشتند، مي‌توان از مداخلات غير حضوري به عنوان يك راهكار جايگزين استفاده نمود.