اثربخشي مداخله توانمندسازي شكوفايي آنلاين بر هيجانات مثبت، روابط، معنايابي و پيشرفت دانشجويان

هدف از اين پژوهش تعيين اثربخشي مداخله توانمندسازي شكوفايي آنلاين بر هيجانات مثبت، روابط، معنايابي و پيشرفت دانشجويان دانشگاه فردوسي مشهد بود. پژوهش حاضر به روش نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون- پس‌آزمون و گروه كنترل با دوره پيگيري (دوماهه) انجام شد. جامعه آماري شامل دانشجويان دانشگاه فردوسي مشهد در سال 1400-1401 بود كه از اين تعداد 50 نفر به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمايش و گواه گمارده شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه شكوفايي (HFQ) سليماني و همكاران (2015) بود. برنامه آموزش توانمندسازي شكوفايي در 8 جلسه 90 دقيقه‌اي به صورت آنلاين براي گروه آزمايش اجرا شد. داده‌ها با استفاده از تحليل واريانس اندازه‌گيري مكرر تحليل شد. نتايج نشان داد آموزش توانمندسازي شكوفايي آنلاين در مرحله پس‌آزمون بين دو گروه در متغيرهاي هيجانات مثبت، روابط، معنايابي و پيشرفت تفاوت معناداري (0/01 p) ايجاد كرد و اين تفاوت در مرحله پيگيري ماندگار بود. در نهايت بر اساس نتايج حاصل از اين پژوهش مي‌توان گفت مداخله توانمندسازي شكوفايي آنلاين بر متغيرهاي پژوهش تأثير مثبت داشته است.