مقايسه اثربخشي درمان شناختي مبتني بر ذهن آگاهي و درمان مبتني بر معني و هدف در ارتقاي رشد پس از آسيب و سازگاري رواني-اجتماعي بيماران مبتلا به سرطان پستان

هدف از پژوهش حاضر مقايسه اثربخشي درمان شناختي مبتني بر ذهن‌آگاهي و درمان مبتني بر معني و هدف در ارتقاي رشد پس از آسيب و سازگاري رواني- اجتماعي بيماران مبتلابه سرطان پستان بود. پژوهش حاضر از نوع نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون – پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماري، شامل كليه بيماران مبتلابه سرطان پستان در انجمن بيماران سرطاني شهرستان بوكان در سال 1398 بودند كه به‌صورت هدفمند 45 نفر انتخاب و به‌صورت تصادفي جايگزيني در سه گروه درمان شناختي مبتني بر ذهن‌آگاهي، درمان مبتني بر معني و هدف، و گروه گواه قرار گرفتند. در اين پژوهش از مقياس سازگاري رواني-اجتماعي با بيماري-فرم كوتاه دروگاتيس(PAIS-SR) (1986) و پرسشنامه رشد پس از سانحه تدچي و كالهون (1996) استفاده شد. گروه‌هاي آزمايشي به مدت 8 هفته و هر هفته يك جلسه 60 دقيقه‌اي، تحت درمان مبتني بر معني و هدف و شناخت درماني مبتني بر ذهن‌آگاهي گروهي قرار گرفتند. براي تجزيه‌وتحليل داده ها از روش آماري تحليل كوواريانس چند متغيره استفاده شد. يافته‌ها نشان داد با كنترل اثر پيش‌آزمون بين ميانگين پس‌آزمون در دو گروه آزمايش و گواه در متغير سازگاري رواني-اجتماعي و رشد پس از آسيب تفاوت معناداري وجود دارد (0/01 ≥P). به عبارتي شناخت درماني مبتني بر ذهن‌آگاهي در متغير سازگاري رواني اجتماعي نسبت به درمان مبتني بر معني و هدف اثربخشي بيشتر و درمان مبتني بر معني و هدف در متغير رشد پس از آسيب نسبت به شناخت درماني مبتني بر ذهن‌آگاهي اثربخش‌تر بود.