مقايسه اثربخشي درمان مبتني بر ذهن‌آگاهي و درمان شناختي رفتاري بر كاهش درد بيماران مبتلا به سردردهاي ميگرني

هدف پژوهش حاضر مقايسه اثربخشي درمان مبتني بر ذهن آگاهي با درمان شناختي رفتاري در كاهش درد بيماران مبتلا به سردردهاي ميگرني بود. روش پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون_پس آزمون با گروه گواه و پيگيري يك ماهه بود. جامعه آماري پژوهش زنان مبتلا به سردرد ميگرني مزمن بود كه به بيمارستان هاي شهر ساري در سال 1400 مراجعه كرده بودند. 45 نفر با نمونه گيري دردسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفي در سه گروه (هر گروه 15 نفر) گمارده شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه تجديد نظر شده درد مك گيل (SF-MPQ-2) دوركين و همكاران (2009) بود. يك گروه درمان ذهن آگاهي و يك گروه درمان شناختي رفتاري را در 8 جلسه (هر هفته يك جلسه 90 دقيقه اي) دريافت كردند. در حين اجراي پژوهش گروه گواه مداخله اي دريافت نكرد. براي تحليل داده ها از تحليل واريانس اندازه گيري مكرر استفاده گرديد. نتايج نشان داد در مرحله پس آزمون و پيگيري شدت درد و مولفه هاي آن (ادراك حسي درد، ادراك عاطفي درد، ادراك ارزيابي درد، دردهاي متنوع و گوناگون) ميانگين هر دو گروه آزمايش از گروه گواه كمتر است (0/01 P) و ميانگين گروه شناختي رفتاري كمتر از گروه درمان مبتني بر ذهن آگاهي است (0/05 P). نتايج پژوهش بيانگر اولويت استفاده از درمان شناختي رفتاري در مقايسه با درمان ذهن آگاهي براي بهبود درد در بيماران مبتلا به سردردهاي ميگرني توسط روان شناسان و مراكز درمان سردردهاي ميگرني بود.