اثربخشي درمان گروهي مبتني بر ذهن آگاهي بر كنترل نشخوار فكري و دشواري در تنظيم هيجان نوجوانان مبتلا به اختلال وسواس فكري و عملي

پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي درمان گروهي مبتني بر ذهن آگاهي بر كنترل نشخوار فكري و دشواري در تنظيم هيجان نوجوانان مبتلا به اختلال وسواس فكري و عملي انجام شد. روش پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون _ پس آزمون با گروه كنترل و دوره پيگيري يك ماهه بود. جامعه آماري اين پژوهش شامل تمامي نوجوانان دختر مبتلا به اختلال وسواس فكري و عملي مركز مشاوره حال خوب شهر طبس در سال 1401 بودند كه به صورت نمونه‌گيري در دسترس از ميان آنها 30 نفر انتخاب و به صورت تصادفي در 2 گروه 15 نفره آزمايش و گواه جايگزين شدند. گروه آزمايش تحت درمان گروهي مبتني بر ذهن آگاهي به مدت 8 جلسه 2 ساعته (هفته‌اي 2 جلسه) قرار گرفتند. ابزار اندازه‌گيري در پژوهش مقياس نشخوار فكري نولن- هوكسما و مارو (RRS، 1991) و پرسشنامه دشواري تنظيم هيجان گرتز و روئمر (DERS، 2004) بود. تحليل داده‌هاي آماري با استفاده از روش تحليل واريانس اندازه‌گيري مكرر صورت گرفت. يافته‌ها نشان داد كه درمان گروهي مبتني بر ذهن آگاهي بر كنترل نشخوار فكري و دشواري در تنظيم هيجان (0/01=p) نوجوانان مبتلا به اختلال وسواس فكري و عملي معنادار بود و نتايج حاكي از ماندگاري درمان در دوره پيگيري بود (0/01=p). بر اساس نتايج پژوهش مي‌توان گفت درمان گروهي مبتني بر ذهن آگاهي روش مداخله‌اي مناسبي بر بهبود كنترل نشخوار فكري و دشواري در تنظيم هيجان نوجوانان مبتلا به اختلال وسواس فكري و عملي بوده است.