اثربخشي درمان فراشناختي بر كاهش پريشاني روان شناختي و الكسي تايميا در بيماران مبتلا به سوء هاضمه عملكردي

هدف اين پژوهش تعيين اثربخشي درمان فراشناختي بر كاهش پريشاني روانشناختي و الكسي تايميا در بيماران مبتلا به سوء هاضمه عملكردي بود. اين پژوهش از نوع نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون- پس آزمون و گروه گواه با دوره پيگيري دو ماهه بود. جامعه آماري شامل كليه بيماران مبتلابه سوء هاضمه عملكردي مراجعه كننده به بيمارستان شريعتي در بازه زماني 1401-1400بود. نمونه آماري شامل 30 نفر از اين بيماران بود كه به‌صورت هدفمند انتخاب شدند. سپس به هر يك از گروه‌هاي آزمايشي و گواه ۱۵ نفر به طور تصادفي اختصاص داده شد. گروه مداخله درمان فراشناختي ولز (2004) را 8 جلسه 45 دقيقه اي دريافت كردند و گروه گواه در فهرست انتظار قرار گرفت. داده ها با استفاده از پرسشنامه پريشاني روان‌شناختي (DASS-21) و الكسي تايميا تورنتو (TAS 20، 1994) جمع آوري شد. داده‌هاي پژوهش، به روش تحليل واريانس با اندازه گيري مكرر مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفت. نتايج نشان داد به طور كلي نمرات پريشاني روانشناختي از مرحله پيش آزمون به پس آزمون و پيگيري كاهش يافته است؛ همچنين تفاوت بين مرحله پيش آزمون و پس آزمون (0/05 p، 8/79-=d)و پيش آزمون پيگيري (p 0/05، d=-10/6) معنادار است. در متغير آلكسي تايميا تفاوت بين مرحله پيش آزمون و پس آزمون (0/05 p، 8/89-=d) و پيش آزمون پيگيري (p 0/05، d=-13/7) معنادار است كه نشان دهنده تأثير مداخله پژوهش در كاهش پريشاني روانشناختي و آلكسي تايميا است نتيجه گيري مي شود اين مداخله تا حد زيادي توانسته در كاهش پريشاني و آلكسي تايميا در بيماران مبتلا به سوء هاضمه عملكردي موثر باشد.