عنوان مقاله :
مقايسه اثر و ماندگاري 3 روش ماساژ كف پايي بر روي عملكرد حركتي، خطر سقوط و كيفيت زندگي نابينايان
پديد آورندگان :
محمدخاني ، كمال دانشگاه تهران - دانشكده علوم ورزشي و تندرستي - گروه بهداشت و طب ورزشي , مقدس تبريزي ، يوسف دانشگاه تهران - دانشكده علوم ورزشي و تندرستي - گروه بهداشت و طب ورزشي , كريمي زاده اردكاني ، محمد دانشگاه تهران - دانشكده علوم ورزشي و تندرستي - گروه بهداشت و طب ورزشي
كليدواژه :
نابينايان , ماساژ , عملكرد حركتي , خطر سقوط
چكيده فارسي :
مقدمه و اهداف ضعف در گيرندههاي حس-عمقي ميتواند باعث محدوديت دامنه حركتي مچ پا و زانو بهعنوان يكي از مهمترين عوامل اختلال حركتي اندام تحتاني و خطر سقوط باشد. افراد مبتلا به اختلالات حسي ازجمله نابينايان از شركت در فعاليتهاي بدني محدود ميشوند و سطح فعاليت بدني آنها، قدرت عضلاني، استقامت قلب و عروق، تعادل و عملكرد ورزشي كاهش مييابد. هدف مطالعه حاضر، بررسي تأثير روشهاي ماساژ كف پايي بر عملكرد حركتي، خطر سقوط و كيفيت زندگي نابينايان و ميزان ماندگاري آن است.مواد و روشها پژوهش حاضر از نوع نيمهتجربي و با طرح پيشآزمون پسآزمون بود. 30 مرد مبتلا به اختلال بينايي در 3 گروه آزمايشي (هر گروه شامل 10 نفر)، قرار گرفتند. سپس هر گروه بهصورت تصادفي وارد يكي از روشهاي ماساژ كف پايي( ماساژ با توپ، ماساژ با برس و ماساژ با دست) شد؛ طوريكه بر روي هر گروه فقط 1 نوع ماساژ اعمال شد. پروتكل روشهاي ماساژ بهمدت 21 روز، هر روز بهمدت 10 دقيقه ماساژ (بر روي هر پا 5 دقيقه) انجام شد. براي اندازهگيري عملكرد حركتي از تست فانكشنال تاينيتي، براي اندازهگيري خطر سقوط از آزمون زماندار بلند شدن و راه رفتن و براي اندازهگيري كيفيت زندگي از پرسشنامه كيفيت زندگي (SF=36) در پيشآزمون پسآزمون و ماندگاري استفاده شد. از آزمون تحليل واريانس يكطرفه براي مقايسه بينگروهي و از آزمون تحليل واريانس با اندازهگيري تكراري براي مقايسه درونگروهي (اندازه اثر روشهاي ماساژ) استفاده شد.يافتهها بهطوركلي نتايج نشان داد بين روشهاي ماساژ كفپايي(تفاوت بينگروهي) در متغيرهاي كيفيت زندگي و خطر سقوط تفاوت معناداري وجود ندارد. درواقع، 3 روش مختلف ماساژ كف پايي نسبت بههم اختلاف معناداري در متغيرهاي كيفيت زندگي و خطر سقوط ندارند. در اين روشها فقط در متغير عملكرد حركتي (در ماساژ با دست نسبت به 2 ماساژ ديگر) تفاوت معناداري وجود دارد و سبب بهبود عملكرد حركتي شده است. نتايج آزمون تحليل واريانس با اندازهگيري تكراري (درونگروهي) بر روي عامل مراحل اندازهگيري نشان داد گروههاي ماساژ با دست، ماساژ با توپ و ماساژ با برس سبب بهبود عملكرد حركتي، كيفيت زندگي و كاهش خطر سقوط در افراد نابينا شده است. درواقع هر 3 گروه ماساژ تأثير معناداري بر روي متغيرهاي تحقيق داشته است (0/05˂P) نتيجهگيري باتوجهبه تأثير معنادار روشهاي مختلف ماساژ بر عملكرد حركتي، خطر سقوط و كيفيت زندگي، بهكارگيري روشهاي مختلف ماساژ بهعنوان عاملي اثرگذار در تقويت گيرندههاي حس عمقي افراد نابينا ميتواند مفيد باشد. اين روشها موجب بهبود عملكرد حركتي، خطر سقوط و كيفيت زندگي در افراد نابينا ميشود.
عنوان نشريه :
طب توانبخشي
عنوان نشريه :
طب توانبخشي