اثربخشي تحريك الكتريكي مستقيم فراجمجمه‌اي بر تكانشگري و پرخاشگري دانش‌آموزان با اختلال يادگيري خاص

مقدمه و اهداف: اختلال يادگيري خاص بر مبناي آخرين نسخه‌ تشخيصي آماري اختلالات رواني، اختلال عصبي‌رشدي با منشأ زيستي است كه موجب نابهنجاري‌هايي در سطح شناختي مي‌شود. هدف پژوهش حاضر، بررسي اثربخشي تحريك الكتريكي مستقيم فراجمجمه‌اي بر تكانشگري و پرخاشگري دانش‌آموزان با اختلال يادگيري خاص بود. مواد و روش‌ها: روش پژوهش نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري شامل دانش‌آموزان دختر و پسر دوره دوم ابتدايي با اختلال يادگيري خاص از نوع خواندن در شهرستان تبريز بودند. نمونه پژوهش نيز شامل 36 دانش‌آموز دختر و پسر دوره دوم ابتدايي با اختلال يادگيري از نوع خواندن بودند. براي انتخاب نمونه، ابتدا از ناحيه 3 آموزش و پرورش شهر تبريز به‌صورت خوشه‌اي 3 مدرسه ابتدايي دوره دوم دختر و 3 مدرسه دوره دوم پسر انتخاب شدند. با مراجعه به پرونده دانش‌آموزان از ميان افرادي كه سابقه تشخيص اختلال يادگيري از نوع خواندن داشتند و والدين آن‌ها فرم رضايت‌نامه آگاهانه را تكميل كردند، 45 نفر به‌روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب شدند. در‌نهايت، 36 نفر با در‌نظر گرفتن معيارهاي ورود و خروج به‌عنوان نمونه نهايي انتخاب و به‌صورت تصادفي ساده در 2 گروه آزمايش و كنترل (هر گروه 18 نفر) جايگزين شدند. براي جمع‌آوري داده‌ها از آزمون هوش ريون، چك‌ليست بررسي نشانگان نارساخواني (فرم معلم)، پرسش‌نامه پرخاشگري باس و پري و مقياس تكانشوري بارات استفاده شد. داده‌ها با روش آماري تحليل كوواريانس چندمتغيره با نسخه 22 نرم‌افزار SPSS تجزيه‌و‌تحليل شدند. يافته‌ها: يافته‌ها نشان داد تحريك الكتريكي مستقيم فراجمجمه‌اي بر پرخاشگري و تكانشگري كودكان در گروه آزمايش معنادار بود (0/001 P). نتيجه‌گيري: براساس يافته‌هاي اين پژوهش مي‌توان نتيجه گرفت كه تحريك الكتريكي فراجمجمه‌اي بر كاهش تكانشگري و پرخاشگري در كودكان مبتلا به اختلال يادگيري مؤثر است.