تفاوت‌هاي مورفولوژيك عضلات اكستنسور زانو بين زنان با يا بدون سندروم فشار خارجي پاتلوفمورال

مقدمه و اهداف: مورفولوژي عضلات اكستنسور يك‌ مفصله زانو (پهن داخلي و خارجي) از عوامل مهم و تأثيرگذار در سندروم فشار خارجي پاتلوفمورال است؛ بنابراين هدف از اين پژوهش، بررسي تفاوت‌هاي مورفولوژيك عضلات اكستنسور يك‌ مفصله زانو بين زنان با يا بدون سندروم فشار خارجي پاتلوفمورال بود. مواد و روش‌ها: براي اين پژوهش علّي‌مقايسه‌اي، از بين زنان واجد علائم سندروم فشار خارجي پاتلوفمورال، 15 زن 18 تا 30 ساله به‌روش دردسترس انتخاب شد و 15 زن بدون سندروم فشار خارجي پاتلوفومرال نيز به‌عنوان گروه كنترل در‌نظر گرفته شد. براي تصويربرداري از عضلات، رويه‌هاي قدامي‌داخلي (عضله پهن داخلي) و قدامي‌خارجي (عضله پهن خارجي) انتهاي ديستال ران با استفاده از دستگاه اولتراسوند ديجيتال 2 بُعدي ساخت كمپاني SonoSite كشور ايالت متحده اسكن شد. مساحت سطح مقطع عضلات در سطح قاعده پاتلا بر‌حسب سانتي‌متر مربع و زاويه تارهاي اين عضلات در ديستال‌ترين نقطه اتصال‌شان به پاتلا، بر‌حسب درجه اندازه‌گيري شد. از آزمون تي‌مستقل براي مقايسه متغيرها بين 2 گروه در سطح خطاي 0/05 استفاده شد. يافته‌ها: سطح مقطع عضله پهن داخلي در گروه كنترل به‌طور معناداري بيشتر از گروه بيمار بود (0/001=P). مقايسه سطح مقطع عضله پهن خارجي بين 2 گروه تفاوت معناداري نشان نداد (0/05 P). همچنين در گروه بيمار، زاويه تار عضله پهن داخلي به‌طور معناداري كمتر از گروه كنترل (0/016=P)؛ درحالي‌كه زاويه تار عضله پهن خارجي به‌طور معناداري بيشتر از گروه كنترل (0/021=P) بود. نتيجه‌گيري: براساس نتايج پژوهش حاضر، مورفولوژي عضلات پهن داخلي و خارجي در افراد با علائم سندروم فشار خارجي پاتلوفمورال، ايمبالانس قابل‌توجهي نشان مي‌دهد كه مي‌تواند سبب تغيير موقعيت قرارگيري كشكك از حالت نرمال به يك موقعيت خارجي‌تر، افزايش تماس بين لبه خارجي كشكك و كنديل خارجي ران و در‌نتيجه افزايش فشار وارده بر اين موضع و نهايتاً درد زانو شود.