استراتژي هاي مقاومت و باز انديشي: تجربه ي زنان در فرايند نابرابري جنسيتي درون خانواده

نابرابري جنسيتي در سطوح و اشكال متفاوت، سال‌هاي متمادي است نظر پژوهشگران، تحليلگران و متخصصان حوزه‌هاي مختلف را جلب نموده است و تفسيرها و تعبيرهاي مختلفي از آن به‌ عمل ‌آمده است. تغييرات حاصل از مدرن شدن جوامع سبب افزايش آگاهي در زنان شده است و نگرش جديدي را در آن‌ها ايجاد كرده است. در نتيجه افزايش آگاهي، زنان شروع به بازانديشي كرده و راهبردها و استراتژي‌هايي را در جهت مقاومت در برابر اعمال نابرابري اتخاذ كرده‌اند. لذا هدف ما در اين پژوهش كشف تفسير و تجربه‌ي زنان از شكل‌هاي نابرابري جنسيتي درون خانواده و راهبردها و پيامدهاي حاصل از آن است. رويكرد پژوهش كيفي و روش اجراي آن روش گراندد تئوري مي‌باشد. نمونه‌گيري مبتني بر نمونه‌گيري هدفمند و گلوله برفي با حداكثر تنوع است. با 27 نفر از زنان 38-18 ساله‌ي ساكن در شهر اصفهان مصاحبه نيمه ساختار يافته انجام‌ شده است. يافته‌ها با استفاده از روش كدگذاري نظري تجزيه‌ و تحليل شده است. در نهايت 8 مقوله اصلي كشف شد كه عبارت‌اند از: بي‌عدالتي رفتاري، كنترل و مراقبت از حريم خصوصي، ضعف در حمايت مالي، چالش‌هاي احساسي، ضعف گزينشي و عملكردي، ناهنجاري تعاملي، تخصيص نقش سنتي و ابراز توانمندي. و در آخر مقوله هسته مركزي دوگانگي عاطفي و منطقي زنان به‌عنوان مقوله هسته كشف گرديد. نتايج حاصل از مصاحبه‌ها بيانگر اين امر است كه تبعيض‌ها و نابرابري‌هايي كه در ميان دختران و پسران در خانواده‌ها اعمال مي‌شود، براي دختران باعث سخت شدن گذران زندگي روزمره‌ي آنان يا به‌عبارتي تنگناي زيست جهانشان شده است؛ لذا به دنبال تنگناي زيست جهان، عادت‌واره‌ي زنانه‌اي با مؤلفه‌هايي چون زير بار ظلم نرفتن، مقاومت، اعتراض و اثبات خود در زنان شكل گرفته است.