فراتحليل عوامل جامعه شناختي مؤثر با توسعه اجتماعي با تأكيد بر نقش سكونت‌گاه‌هاي شهري و روستايي در ايران

هدف از انجام پژوهش حاضر فراتحليل عوامل جامعه‌شناختي مرتبط با توسعه اجتماعي است. به منظور انجام اين تحقيق، تعداد 18 پژوهش مرتبط كه در طي سال‌هاي 1397-1386 و با هدف بررسي ارتباط ميان عوامل اجتماعي و توسعه اجتماعي انجام و در مجلات علمي ـ پژوهشي به چاپ رسيده بودند، انتخاب شدند. پژوهش‌هاي منتخب به روش پيمايشي و با بكارگيري ابزار پيمايش در جوامع آماري متفاوت و بر حسب سنجه‌هاي پايا به انجام رسيده‌اند. در گام نخست، مفروضات همگني و خطاي انتشار، مورد بررسي قرار گرفتند. يافته‌ها حكايت از ناهمگني اندازه اثر و عدم سوگيري انتشار مطالعات مورد بررسي داشت. در مرحله دوم، ضريب اندازه اثر و نقش تعديل‌كنندگي متغير سكونت‌گاه‌هاي اجتماعي با بكارگيري نسخه دوم نرم افزار CMA مورد ارزيابي قرار گرفت. يافته‌ها نشان دادند اندازه اثر يا ضريب تأثير عوامل اجتماعي بر توسعه اجتماعي معادل 0/451 است كه بر حسب نظام تفسيري كوهن، اين ميزان، تأثيري در حد متوسط رو به بالا ارزيابي مي‌شود. همچنين با در نظر گرفتن سكونت‌گاه‌هاي اجتماعي به‌عنوان متغير تعديل‌كننده، اين ضريب براي كساني كه سكونت‌گاه‌هاي اجتماعي آنها شهري است، اندازه اثر در مدل تصادفي 0/419 و كساني كه سكونت‌گاه‌هاي اجتماعي آنها روستايي است، اندازه اثر تصادفي برابر با 0/524 مي‌باشد كه هر دو سكونت‌گاه‌هاي اجتماعي در سطح 0/001 معنادار مي‌باشد. بنابراين با توجه به اندازه اثر به دست آمده براي هر يك از مناطق جغرافيايي مورد بحث اين گونه مي‌توان نتيجه‌گيري كرد كه ميزان اثرگذاري عوامل اجتماعي در مناطق روستايي به ميزان بيشتري تأثيرگذار بوده است. همچنين بطور كلي اندازه اثر در هر دو سكونت‌گاه‌هاي اجتماعي 0/446 است.