ارائه مدل عوامل سازماني مؤثر بر موفقيت نوآوري باز در زيست بوم كسب‌وكارهاي ديجيتالي ايران

درسال‌هاي اخير، پارادايم «نوآوريِ باز» به‌شدت مورد توجه شركت‌هاي نوآور قرارگرفته و استفاده از راهكارهاي آن همچون سرمايه‌گذاري خطرپذير و جمع‌سپاري، تبديل به بخشي از مدل كسب‌وكار چنين شركت‌هايي شده است. اما موفقيت اين  كسب‌وكارها در نوآوري باز، نيازمند توجه به عواملي است كه يك سازمان را به‌ سوي موفقيت در پياده‌سازي اين نوع از نوآوري رهنمون مي‌سازد. با اين وجود، توجه كمي در پيشينه تحقيق به‌ويژه در ايران به عوامل سازماني مؤثر بر موفقيت كسب‌وكارهاي ديجيتالي در نوآوري باز شده است‌. از اين‌رو مطالعه حاضر قصد دارد تا با اجراي يك مطالعه ميداني در زيست بوم كسب‌وكارهاي ديجيتالي، مهم‌ترين عوامل مؤثر سازماني بر موفقيت نوآوري باز در اين كسب وكارها را شناسايي كند‌. بدين‌منظور پس از مرور جامع پيشينه‌ي تحقيق و شناسايي اوليه عوامل مؤثر، پيمايشي در ميان كسب‌وكارهاي ديجيتالي و صاحب‌نظران اين حوزه اجرا شد و داده‌هاي حاصل با استفاده از روش‌هاي تحليل عامل اكتشافي و تحليل عامل تأييدي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند‌. يافته‌هاي تحقيق نشان ‌مي‌‌دهد كه مدل كسب‌وكار، هوشمندي كسب‌وكار، فرايندهاي داخلي و مديريتي و شبكه‌سازي، به عنوان عوامل سازماني، به‌ترتيب بيشترين تأثير را بر موفقيت نوآوري باز در زيست بوم كسب‌وكارهاي ديجيتالي دارند.