شناسايي مهم‌ترين الگوهاي سينوپتيكي ايجادكننده گرد و غبار در استان كهگيلويه و بويراحمد

هدف اين پژوهش شناسايي الگوهاي سينوپتيك مولد گرد غبار در استان كهگيلويه و بويراحمد است. بنابراين دودسته داده شامل داده‌هاي روزانه كد 06 گردوغبار ايستگاه‌هاي همديد استان طي سال‌هاي آماري 1386 تا 1396 و متغيرهاي دماي هوا، ارتفاع ژئوپتانسيل، فشار تراز دريا، باد مداري، باد نصف‌النهاري، رطوبت ويژه و اُمگا به‌عنوان داده‌هاي جو بالا مورداستفاده قرار گرفتند. براي بررسي همديد الگوهاي ايجادكننده گردوغبار در سال‌هاي موردنظر به ترسيم الگوهاي گردشي ناهمواري ارتفاع ژئوپتانسيل تراز 500 هكتوپاسكال در روزهاي گردوغباري استان پرداخته شد. پس از تعيين روزهاي گردوغبار با استفاده تحليل خوشه‌اي و ادغام به روش وارد بر روي‌داده‌هاي ناهمواري ارتفاع ژئوپنانسيل تراز 500 هكتوپاسكال 5 الگو استخراج و ترسيم شد. نتايج اين پژوهش نشان داد كه بيشترين ارتباط معني‌دار بين الگوهاي همديد منطقه خاورميانه با رويدادهاي گردوغبار در استان توسط الگوهاي گردشي شماره 2 و 5 در تراز 500 هكتوپاسكال وجود دارد. براي نتيجه‌گيري بهتر از شرايط و عوامل به وجود آورنده پديده گردوغبار در استان كهگيلويه و بويراحمد نقشه‌هاي متوسط فشار تراز دريا، رطوبت ويژه ترازهاي 1000، 850 و 700 هكتوپاسكال، اُمگا (سرعت قائم هوا در جو) در ترازهاي 1000 و 400 هكتوپاسكال، تاوايي (همگرايي واگرايي باد) در ترازهاي 500، 700 و 1000 هكتو پاسكال و ترسيم جت (رود باد) تراز 200 هكتوپاسكال در زمان حاكميت هر يك از الگوها ترسيم و بررسي گرديد.