ارزيابي اثربخشي مديريت محلي با تأكيد برشاخص‌هاي حكمروايي خوب شهري (مطالعه موردي: منطقه ۲۰ شهر تهران)

سياست‌ها و قواعدي كه بر اساس آن شهرها اداره مي‌شوند، تحت تأثير گفتمان‌هاي حقوقي و سياسي است و مي‌تواند باعث ايجاد درگيري‌هاي سياسي و حزبي شود. در زمينه چارچوب‌هاي قانوني، ابهامات حاكم بر حقوق شهروندي، برنامه‌ريزي تمايل به ايجاد نابرابري دارد و حكمروايي براي تضمين حاكميت پايدار در فرآيند مديريت كارآمد شهري ضروري است. اين پژوهش ازلحاظ هدف، از نوع كاربردي مي‌باشد كه به روش توصيفي ـ تحليلي و مبتني بر مطالعات كتابخانه‌اي و بررسي‌هاي ميداني در چارچوب الگوي تحليلي ـ موردي انجام‌شده است. از تكنيك پيمايش و ابزار پرسشنامه و مصاحبه با جامعه دلفي استفاده‌شده است. حجم نمونه آماري با استفاده از نمونه‌گيري در دسترس، 27 نفر متخصص با روش نمونه‌گيري هدفمند به انجام رسيده است. جهت تحليل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS و مدل‌سازي معادلات ساختاري با رويكرد روش حداقل مربعات جزئي از نرم‌افزار Smart PLS جهت ارزيابي مدل مفهومي تحقيق استفاده‌شده است. همچنين از روش آينده‌پژوهي جهت تشريح پيشران‌هاي كليدي و سناريوهاي آينده از روش تحليل ساختاري و متقاطع استفاده‌شده است. نتايج تحليل ضرايب مسير مربوط ابعاد موردبررسي نشان مي‌دهد كه شاخص عدالت داراي بالاترين تأثير و بعدازآن به ترتيب شاخص‌هاي مسئوليت‌پذيري، اجتماع‌محوري، شفافيت، مشاركت، كارايي و اثربخشي، قانونمندي و سپس پاسخگويي كمترين تأثير را بر ساختار مديريت شهري منطقه 20 دارد. در بخش دوم با شناسايي و تحليل پيشران‌هاي اثرگذار و تدوين سناريوهاي احتمالي، از مجموع 237 وضعيت حاكم بر صفحه سناريو تعداد 132 حالت و 55.70 درصد وضعيت مطلوب، تعداد 64 حالت و 27 درصد در حالت ايستا و تعداد 41 حالت و 17.30 درصد وضعيت بحراني را نشان مي‌دهد. مطابق يافته‌ها، از ميان 15 سناريوي باوركردني پيشروي حكمروايي مطلوب شهرري، تعداد 9 سناريو با وضعيت مطلوب وجود دارد كه شرايط نسبتاً اميدواركننده‌اي را در سطح مديريت محلي نشان مي‌دهد.