تحليل عملكرد مديريت شهري بر دسترسي شهروندان به خدمات رفاه اجتماعي مطالعه موردي: محلات منطقه 18 شهر تهران

امروزه هدف مديريت شهري، دستيابي عموم شهروندان به رفاه اجتماعي، يافتن چگونگي ارتقاي سطح زندگي و راه‌هاي دريافت خدمات عمومي و در نهايت تأمين نياز اساسي جامعه شهري است. هدف اين پژوهش سنجش متغيرهاي عملكرد مديريت شهري در رابطه با دسترسي شهروندان به شاخص‌هاي رفاه اجتماعي در محلات منطقه 18 شهر تهران است. روش پژوهش، از نوع «تحليل محتوا» و «پيمايشي» است. داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه گردآوري‌شده‌اند. براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها از نرم‌افزارهاي SPSS, GIS استفاده‌شده است. بر اساس نتايج مدل تلفيقي ميانگين رتبه‌ها در اين پژوهش عملكرد مديريت شهري و تأثير آن بر ميزان برخورداري از رفاه شهروندان با استفاده از مدل‌هاي تاپسيس، فازي، ويكور و WASPAS نشان داد كه محلات بهداشت، وليعصر شمالي، صاحب‌الزمان، وليعصر جنوبي، در رتبه برخورداري، و محلات شهرك فردوس، شهرك امام خميني، هفده شهريور، شهيد رجايي در رده نيمه برخوردار از رفاه شهري و محلات يافت‌آباد، شمس‌آباد، در رديف برخوردار كم و محلات خليج‌فارس و صادقيه نيز در رتبه عدم برخورداري از رفاه شهري قرار مي‌گيرند. اختلاف معناداري بالاتر از 0.05 بيانگر آن است كه در محلات صادقيه با اختلاف ميانگين 5.2-، خليج‌فارس با اختلاف ميانگين 4.88- و محله شمس‌آباد با اختلاف 4.83- بيشترين نارضايتي شهروندان به چشم مي‌خورد. شاخص‌هاي بعد كالبدي در محلات موردمطالعه متفاوت است و در محلات بهداشت با اختلاف ميانگين (0.27-) وليعصر شمالي (0.32-)، صاحب‌الزمان (0.34-)، وليعصر جنوبي (0.41-) با اختلاف كمتري و در سطح معناداري بالاتر از 0.05 بيانگر آن است كه عملكرد مديريت شهري در رفاه شهروندان بيشتر از محلات ديگر بوده است.