كليدواژه :
عدالت , نتيجهگرايي , رويهگرايي , نفعانگاري , عدالت توزيعي , عدالت اجتماعي , ارزشمندي اخلاقي , ارزش ذاتي , ارزشمندي مطلق
چكيده فارسي :
موضوع اين نوشتار، طرح ديدگاهي جديد در باب عدالتپژوهي، تحتعنوان «نظريهي ارزش اخلاقي فراگير و خودبسندهي عدالت» است. مسالهي اصلي اين است كه برخي از تقريرهاي موجود دربارهي عدالت اجتماعي، به تقليلگرايي انجاميده و با تمركز بر وجه كاربردي عدالت و غفلت از وجوه بنيادين آن، نوعي كژتابي در فهم از عدالت را رقم زدهاند؛ نظريهي مختار اين پژوهش درصدد است تا ضمن برشمردن نقص رهيافتهاي محدودنگر و تقليلگرا به عدالت و مبناي ارزشمندي و الزامآوري آن، بر ضرورت توجه به مباحث پايه و بنيادين عدالت در نظريهپردازي در عرصه عدالت اجتماعي تاكيد نموده و «فراگيربودن ارزش اخلاقي عدالت» و «ذاتيبودن و خودبسندهبودن عدالت» را اثبات نمايد. در اين مقاله اركان سهگانهي اين نظريه، شامل: «ركن مفهومي»، «ركن ارزشي» و «ركن موضوعي» منقح گرديده و لوازم و پيامدهاي آن مورد تامل قرار گرفته است. نتايج اين تحقيق ميتواند تسهيلگر تدوين كلاننظريهي عدالت اجتماعي باشد.