تبيين مفهوم الاهياتي«نفي صفات از خدا»توسط اميرمومنان علي (ع) در خطبۀ نخست نهج‌البلاغه

بحث از توحيد و يگانگي حضرت حق سبحانه در اوج اين مباحث الاهياتي قرار دارد و همواره فكر انديشمندان را به خود مشغول كرده است و دراين ميان، متون ديني اسلامي بالاترين انديشه‌ها در اين زمينه ارائه داده است و قله اين انديشه ها ريشه در آيات قرآن كريم دارد كه توسط امير مومنان علي (ع) در نهج البلاغه تبيين شده است. اين پژوهش كه رروش گردآوري مطالب، كتابخانه اي است ودرنحوه استناد داده ها، از شيوه اسنادي پيروي مي كند و در تجزيه و تحليل مطالب، روش آن تحليل محتوايي از نوع توصيفي تحليلي مي باشد.–مسالهنفي صفات از خدا را كه در خطبه نخست نهج البلاغه تحليل و احتمالات گوناگون در معنايآن را ذكر و نقد نموده و در پايان به اي نتيجه دست يافته است كه تنها معناي موجه نفي صفات از خدا در اين فراز از نهج البلاغه، به ويژه با توجه به استدلال هاي علي (ع) حمل آن بر نفي صفات از مرحله ذات و توحيد احدي و ملازم با وحدت شخصي حضرت حق سبحانه است كه برتر از توجيد واحدي و عددي مي باشد.