فراتركيب تحليل ساختاري نظام مسائل استان ‏هاي ايران

هدف اصلي اين مقاله ارزيابي نتايج و يافته‌هاي يازده پروژه تحقيقاتي است كه با عنوان مشترك «مسئله‌شناسي پيشرفت و امنيت استان» انجام شده است. اين پروژه‌ها در فاصله سال‌هاي 1397 تا 1399 در يازده استان انجام يافته است. به لحاظ روش شناسي، تمام اين مطالعات از روش مصاحبه عميق، ماتريس تأثير متقابل و بررسي اسناد مانند سند آمايش سرزمين استان بهره گرفته و روش تجزيه و تحليل آنها مبتني بر راهبرد پژوهش كيفي تحليل ساختاري بوده است. در اين مقاله جهت بررسي يافته‌هاي اين تحقيقات از روش تحليل كيفي فراتركيب استفاده شده و نتيجه مطالعه حاضر بيانگر اين است به طور ميانگين استان‎ ها هر كدام داراي 74 مسئله اصلي بوده‌اند و از اين تعداد، هر مطالعه ده مسئله اصلي را به عنوان «مسائل كليدي» و «تأثيرگذارترين عوامل» معرفي كرده‌اند. نگاهي مقايسه‎ اي به ده مسئله نخست كليدي استان‏ ها بيانگر اين است كه نزديك به 63درصد مسائل نخست استان‏ ها مشترك بوده كه در اين ميان مسئله «ناكارامدي نظام مديريت استان»، چالش مشترك بيش از 90درصد استان ‏ها مي ‎باشد.