جايگاه هوش مصنوعي در ديپلماسي؛ ملاحظاتي براي جمهوري اسلامي ايران

هوش مصنوعي در حال تبديل ‏شدن به يكي از ابعاد جديد قدرت است. اين موضوع مي‌‌تواند به ساختار مركز- پيراموني نظام بين‏ الملل كه ناشي از شكاف تكنولوژيكي است، عمق بيشتري ببخشد. هرچند اين تكنولوژي نوظهور در مقطع كنوني بيشتر در حوزه پزشكي، كشاورزي، صنعت و اقتصاد مورد استفاده قرار گرفته، اما بي ‏شك صحنه عملياتي آن به زودي به عرصه ديپلماسي و سياست خارجي كشورها نيز گسترش مي‌يابد. پژوهش حاضر در صدد پاسخ‌گويي به اين سؤال اساسي برآمده است كه «با توجه به توسعه نقش هوش مصنوعي در عرصه‌هاي مختلف، اين پديده چه تأثيري بر ديپلماسي دارد؟». دستاوردهاي اين پژوهش كه با استفاده از روش توصيفي- تحليلي به نگارش درآمده، حاكي از آن است كه هوش مصنوعي به عنوان عامل شكل‏ دهنده به محيط ديپلماسي، پتانسيل تغيير بنيادين نظم و سلسله‏ مراتب قدرت بين‏ المللي را دارد. اين امر امنيت و منافع ملي جمهوري اسلامي ايران را تهديد مي‏ كند و تنها راه مقابله كنش‌مند اين است كه ايران در فرايند قانونمندكردن و هنجارسازي براي هوش مصنوعي حضور داشته باشد و فناوري هوش مصنوعي را به عنوان موضوع و ابزار ديپلماتيك مورد توجه قرار دهد.