طراحي و اعتباريابي پرسشنامه‌ي سنجش مشكلات سمن‌هاي حوزۀ مسائل اجتماعي

هرچند آمارها نشان از رشد تعداد سمن‌ها در كشور دارد اما اين توسعۀ كمي، همراه با توسعۀ كيفي نبوده و در واقعيت، همخواني بين تعداد سمن‌ها با عملكردشان وجود ندارد و با مشكلات فراواني در مسير تحقق اهدافشان دست‌وپنجه نرم مي‌كنند. اهداف: هدف پژوهش حاضر در مرحله اول شناسايي مهم‌ترين مشكلات سمن‌هاي حوزۀ مسائل اجتماعي در شهر تبريز و در مرحلۀ بعد طراحي و اعتباريابي پرسشنامه، جهت رتبه‌بندي اين مشكلات است. روش مطالعه: در پژوهش حاضر براي شناسايي مهم‌ترين مشكلات سمن‌ها، از روش مشاركت عملي (كارگاه مسأله‌يابي) استفاده ‌شده كه اين امر از طريق مشاركت 49 نفر از مديران سمن‌هاي حوزۀ مسائل اجتماعي شهر تبريز در سال 1400 حاصل گرديد. مجموعه مشكلات ذكرشده توسط مديران از طريق نرم‌افزار مكس كيودا  مورد تحليل قرار گرفت كه يافته‌ها در قالب 254 گزاره، 18 مقوله فرعي و 4 مقوله اصلي كدگذاري گرديد سپس بر اساس گزاره‌هاي نوشته‌شده توسط خود شركت‌كنندگان، سنجه‌ها تدوين گرديد، درواقع مقولات فرعي، مبناي طراحي سنجه‌هاي پرسشنامه قرار گرفت. در مرحلۀ بعد براي بررسي پايايي و روايي پرسشنامه، از نرم‌افزار اسمارت پي آل اس  استفاده گرديد. يافته‌ها: بنابر نتايج برازش مدل، پرسشنامه طراحي‌شده واجد پايايي و روايي بوده و مي‌توان نتايج حاصل از كاربرد آن را معتبر دانست. براي رتبه‌بندي مشكلات، پرسشنامه براي تمامي مديران سمن‌هاي حوزۀ آسيب‌هاي اجتماعي شهر تبريز ارسال گرديد. نتيجه‌گيري: نتايج رتبه‌بندي مشكلات سازمان‌هاي مردم‌نهاد ازنظر مديران (133 مدير) نشان داد كه مؤلفه‌هاي 1- نداشتن مكان ثابت و اجاره‌بهاي مكان 2- عدم‌وجود فرهنگ كار گروهي در جامعه و اعضا 3- قوانين دست‌وپا گير و عدم‌وحدت رويۀ دستگاه‌هاي دولتي 4- كمبود اعتبار و منابع مالي و پرداخت نشدن هزينه‌ها 5- عدم‌آگاهي و آشنايي با فلسفۀ وجودي و ماهيت سمن‌ها در جامعه، به ترتيب مهم‌ترين مشكلات سمن‌هاي مذكور به‌شمار مي‌رود.