تبيين رابطه سرمايه اجتماعي و سرزندگي محله‌هاي شهري مطالعه موردي: شهر اهواز

تقويت سرزندگي محله‌هاي شهري به‌عنوان كوچك‌ترين واحد مديريت شهري و كانون جغرافيايي شكل‌گيري اجتماعات محلي، زيربناي ايجاد شهر سرزنده، پويا و پيشرو است. يكي از ابعاد مؤثر بر سرزندگي محله‌هاي شهري عوامل اجتماعي است. هدف اصلي پژوهش تأثير سرمايه اجتماعي و مؤلفه‌هاي سازنده آن بر سرزندگي محله‌هاي شهري است. روش پژوهش توصيفي-تحليلي و ازنظر هدف كاربردي است. بدين منظور به شيوه پيمايشي، 392 پرسشنامه در دو محله باغ‌شيخ و كيان‌آباد شهر اهواز تكميل و نتايج آن از طريق آزمون‌هاي t تك متغيره و t مستقل در نرم‌افزار SPSS و مدل‌سازي معادله ساختاري در نرم‌افزارAmos graphic تحليل شد. نتايج نشان مي‌دهد پاسخگويان مؤلفه‌هاي سرمايه اجتماعي (اعتماد اجتماعي، مشاركت اجتماعي، انسجام اجتماعي، روابط اجتماعي) را در محله‌هاي موردمطالعه به‌طور معناداري بالاتر از ميانگين ارزيابي نموده‌اند و مقدار مؤلفه‌هاي مذكور تفاوت معناداري در دو محله موردمطالعه ندارد. در ارزيابي معادله ساختاري طراحي‌شده، مقدار شاخص‌ها برازش معادله مذكور را تأييد مي‌كند، لذا مدل مفهومي پژوهش قابل‌قبول است و تأثير مثبت و معنادار سرمايه اجتماعي بر سرزندگي محله‌هاي شهري تأييد مي‌شود. بيشترين سهم در تبيين سازه سرمايه اجتماعي مربوط به مشاركت اجتماعي و در مورد سرزندگي مربوط به مؤلفه حضور پذيري و تحرك است.