ارزيابي موفقيت پياده راه هاي شهري در جلب رضايت شهروندان، مقايسه تطبيقي پياده راه هاي حافظيه و ارم شهر شيراز

اگرچه ماهيت پياده‌راه‌ها، خلق فضاهاي شهري مردمي و سرزنده است اما پيچيدگي‌هاي برنامه‌ريزي و طراحي آنها همواره با حساسيت‌هايي همراه است. پژوهش حاضر، با درك اهميت اين موضوع، به تحليل رضايت شهروندان از كيفيت دو پياده‌راه حافظيه و ارم در شهر شيراز پرداخته است. نوع پژوهش تحليلي تفسيري و مبتني بر مطالعات اسنادي، پيمايش ميداني و دريافت نظر كاربران محيط است. بر اين اساس، پس از گردآوري متغيرهاي كيفيت پياده‌راه‌ها از منابع معتبر، اقدام به طراحي پرسشنامه بر مبناي سوالات طيف ليكرت شده است. روايي سوالات از طريق دريافت نظر كارشناسان و پايايي نيز با توجه به مقدار آزمون آلفاي كرونباخ مورد تاييد قرار گرفته است. به منظور برآورد حجم نمونه از فرمول كوكران استفاده شده است كه با توجه به جمعيت شهر، حجم نمونه (با ضريب خطاي 0.07) برابر با 196 نفر به دست آمد كه به تقريب 200 نفر در نظر گرفته شد. لذا نيمي از پرسشنامه‌ها در پياده‌راه حافظيه و نيمي ديگر در پياده‌راه ارم توزيع شده است. داده‌هاي حاصل از پرسشنامه‌ها در نرم‌افزار SPSS وارد شده و با مدل تحليل عاملي اكتشافي و رگرسيون چندمتغيره خطي مورد سنجش قرار گرفته‌اند. يافته‌ها نشان مي-دهد 24 شاخص كيفيت پياده‌راه‌هاي شهري در پنج عامل دسته‌بندي مي‌شوند كه به ترتيب وزن شامل سرزندگي، دعوت-كنندگي، سهولت حركت، آسايش محيطي و دسترس‌پذيري مي‌باشند. همچنين مقايسه دو پياده‌راه بيانگر برتري نسبي پياده‌راه ارم نسبت به پياده‌راه حافظيه در مجموع عوامل مورد بررسي است. در نهايت بر مبناي اين يافته‌ها، راهبردهايي عملياتي براي ارتقاي اين دو فضاي شهري پيشنهاد شده است.