شناسايي و به‌كارگيري عوامل اصلي مؤثر در محلات شهر هوشمند به‌منظور تجديد حيات شهري بافت‌هاي ناكارآمد شهري مطالعه موردي: محله نظام‌آباد شهر تهران

بافت‌هاي ناكارآمد شهري، چرخه تغييرات شرايط كالبدي، اجتماعي و زيست‌محيطي شهري را در معرض فرسودگي قرار مي‌دهد. تجديد حيات شهري رويكردي جامع و همه‌جانبه نگر در جهت رفع مشكلات بافت‌هاي ناكارآمد مي‌باشد. در اين پژوهش از رويكرد شهر هوشمند در جهت تحقق تجديد حيات شهري به كار گرفته‌شده است. پژوهش حاضر بر آن است تا با به‌كارگيري اصول محلات شهر هوشمند، روش‌هاي خلاق را براي ارتقا كيفيت زندگي ساكنان موجب شود. اين پژوهش از نوع كاربردي و روش آن تركيبي مي‌باشد. در بخش كيفي بامطالعه متون معتبر شاخص‌هاي مؤثر در زمينه محلات شهر هوشمند و تجديد حيات استخراج شد. در بخش كمي با استفاده از روش تحليل عاملي اكتشافي، عوامل اصلي تأثيرگذار در محلات شهر هوشمند، استخراج و در تحليل رگرسيون ميزان تأثير عوامل محلات شهر هوشمند بر ابعاد تجديد به كار گرفته شد. در اين پژوهش از ابزارهاي تحقيقاتي چون پرسشنامه و مشاهده ميداني در محله نظام‌آباد استفاده‌شده است. جهت تحليل داده‌هاي پرسشنامه از روش تحليل عاملي اكتشافي و محاسبه رگرسيون مرحله‌به‌مرحله بين عوامل محلات شهر هوشمند و ابعاد رهيافت تجديد حيات شهري استفاده‌شده است. محله قديمي نظام‌آباد به دليل فرسودگي و نارسايي‌هاي كالبدي متعدد نيازمند سامان يابي مي‌باشد. در اين پژوهش محله نظام‌آباد به‌عنوان نمونه مطالعاتي انتخاب‌شده است. با به‌كارگيري اصول محلات شهر هوشمند در بعد اجتماعي با درصد واريانس 12.1 درصد، بعد اقتصادي با درصد واريانس 62.1 درصد و در بعد كالبدي- محيطي با درصد واريانس 19.8 درصد مي‌توان باعث ارتقا تجديد حيات شهري در محله نظام‌آباد شد. اين موضوع بيانگر آن است كه بخش قابل‌توجهي از تغييرات بُعد اقتصادي تجديد حيات توسط عوامل محلات شهر هوشمند بيان مي‌شود.