تحليلي بر گونه شناسي آيات و روايات مرتبط با عصر جاهليت

رفتارها و كنش هاي جاهلي اعراب قبل از اسام، از ويژگي ها و خصوصيات خاصي برخوردار بوده است. اين خصوصيات، به طور كلي شكل گيري يك فرهنگ غالب را در زندگي اعراب جاهلي نشان مي دهد. با دقت در اين كنش ها مي توان به يك پيوستگي در رفتا رهاي مردم در كليه ي عصور قبل از ارسال رسل و تشريع شريعت ها پي برد كه شايد همين تحريف ها و بدعت ها به تأسيس اديان در زمان هاي مختلف مانند بت پرستي، ترويج خرافات و ميل به عبادات و پرستش هاي خارج از مجراي فطري ختم شده باشد. در قرآن كريم، كتاب آسماني مسلمانان، مي توان به وجود اين خصوصيات در بين اعراب پي برد و قرآن از آ ن تحت عنوان كلي تعصب هاي جاهليت نام برده است. با بررسي و كنارهم قرار دادن تمام اين موارد، و گونه شناسي روايات مربوط به آن، مي توان به انحرافات فطري بشري كه زمينه ي تأسيس شرايع الهي را ايجاد مي كند پي برد. پرسش اصلي در اين پژوهش آن است، آيا مي توان علت تشريع شريعت ها و تأسيس اديان الهي را جاهليت در همه ي ادوار تاريخي دانست؟ تا كنون به مسئله جاهليت بدين نحو پرداخته نشده است. روش تحقيق اين مقاله يه صورت تحليلي بوده و روايات تفسيري مرتبط با آيات جاهليت به صورت طبقه بندي شده مورد دقت قرار گرفته اند و در گونه هاي مختلف بطون، قاعده ي جري و تطبيق، تفسير واژگاني و عناوين ديگر، طبقه بندي شده اند. از مهمترين نتايج اين تحقيق مي توان به وجود سه صفت استكبار، تعصب و پرستش هاي باطل به طور مشترك در همه امت هاي سابق اشاره نمود كه اين صفات مانع قبول ولايت الهي بوده و روح جاهليت را تشكيل مي دهند.