بكارگيري روش طيفي زماني تطبيقي براي تحليل جريان تراكم‌ پذير غيرلزج حول يك ايرفويل نوسان‌كننده پيچشي

براي يك مسئله متناوب زمانمند مانند جريان حول ايرفويل نوسان‌كننده پيچشي مي‌توان از روش طيفي زماني كه يك روش طيفي بر مبناي سري فوريه يا سرعت همگرايي مناسب مي‌باشد، بهره جست. عيب روش طيفي زماني اين است كه در كل ناحيه محاسباتي تعداد فواصل زماني در يك دوره تناوب ثابت بوده كه اين مسئله به نحو غيرضروري باعث بالا رفتن ميزان حافظه كامپيوتري و زمان پردازش (متغيرهاي وابسته) مي‌شود. با استفاده از روش طيفي زماني تطبيقي مي‌توان با توزيع بهينه نقاط زماني (متغير مستقل) در ناحيه محاسباتي - به تناسب نرخ زمانمند بودن جريان - اين ضعف روش طيفي زماني را از بين برد. در تحقيق حاضر روش طيفي زماني تطبيقي به يك حلگر جريان غيرلزج اضافه گرديد. نتايج حاصل از اين روش با نتايج روش طيفي زماني استاندارد (غيرتطبيقي) و داده‌هاي تجربي مقايسه گرديد. همچنين دو مؤلفه حافظه كامپيوتري و زمان پردازش مورد بررسي و مطالعه قرار گرفت. نتايج حاصله براي سه حالت Case1، Case2 و Case5 به ترتيب با اعداد ماخ 0.6، 0.6 و 0.755 ايرفويل نوسان‌كننده NACA0012  نشان داد كه ضمن داشتن دقت قابل قبول حل، ميزان حافظه كامپيوتري نسبت به روش طيفي زماني استاندارد، به نحو قابل توجهي كاهش مي‌يابد. زمان پردازش كامپيوتري نيز براي Case2 و Case5 براي 4 فاصله زماني به ترتيب به ميزان 21 و 24 درصد و براي Case1 در چهار وضعيت 4، 8، 10 و 12 فاصله زماني به ترتيب به اندازه 16، 38، 31 و 29 درصد كاهش يافته است.