برآورد هزينه خسارت هاي وارد بر خدمات زيست بومي ناشي از معدنكاري فلزات مس، طلا، بوكسيت و آهن در ايران و تحليل مقايسه اي آن با هزينه خسارت هاي جهاني

زمينه و هدف: معدنكاري فلزات تاثيرات منفي قابل‌توجهي بر روي اكوسيستم هاي طبيعي واقع در محدوده اثر سايت معدنكاري دارد. با توجه به اين كه پيامدهاي معدنكاري فلزات بر روي خدمات زيست بومي ارائه شده توسط اكوسيستم هاي طبيعي كه در محدوده اثر سايت هاي معدنكاري در كشور، تاكنون ارزيابي نشده است، هدف اصلي از مطالعه حاضر برآورد هزينه خسارت هاي زيست محيطي به منظور حفاظت از اكوسيستم هاي طبيعي است كه مي‌تواند تصميم گيري برنامه ريزان محيط زيستي را بهتر تسهيل كند. روش بررسي: در اين مطالعه هزينه خسارت وارد بر خدمات زيست بومي ناشي از معدنكاري فلزات با استفاده از رويكرد انتقال منفعت برآورد گرديد و تحليل مقاسه اي از برآورد خسارت هاي حاصل با يافته هاي جهاني مربوط به هزينه هاي وارد شده بر خدمات زيست بومي چهار فلزمس، طلا ، بوكسيت و آهن  در سال 2020 صورت پذيرفت. يافته ها: در اين بررسي مجموع هزينه خسارت هاي وارد بر خدمات زيست بومي ناشي از معدنكاري چهار فلزمس، طلا ، بوكسيت و آهن در مجموع بيوم هاي ذيربط، به طور تقريبي 57253180 ميليون ريال (معادل 248 ميليون دلار) در سال 2020 برآورد شده است، كه سهم آن در مقايسه با برآورد جهاني هزينه كل خدمات زيست بومي ناشي از معدنكاري چهار فلز طلا، سنگ معدن آهن، مس و بوكسيت ( 4/5 بيليون دلار در سال 2016)، 6/4 درصد محاسبه شده است. سهم مجموع هزينه خسارت هاي خدمات زيست بومي ناشي از معدنكاري چهار فلز مذكور در اكوسيستم جنگلي به طور تقريبي86 ، در اكوسيستم مرتعي 14 و براي اكوسيستم تالابي 06/0 درصد تخمين زده شده است. بحث و نتيجه گيري : بيشترين هزينه خسارت براي خدمات اكوسيستمي به ترتيب مربوط به اكوسيستم جنگلي و مرتعي برآورد شده است. بنابراين تلاش براي ايجاد و اجراي قوانين توسعه پايدار در چرخه حيات معدنكاري حتي پس از بستن معادن به علت آثار طولاني مدت بر محيط زيست ضروري است.